آیا پل ها می توانند مسئله مقیاس پذیری لایه دوم اتریوم را حل کنند؟

مقیاس پذیری به یک معضل بزرگ برای اتریوم تبدیل شده است. ویتالیک بوترین اخیراً در توئیتی علی رغم حرف و حدیث های موجود، مصرانه ادعا کرد که استقرار اولیه استراتژی مقیاس گذاری لایه دوم اتریوم “اساساً موفقیت آمیز بوده است”. اما قبل از اینکه هواداران اتریوم فرصت پیدا کنند بیش از هیجان زده شوند، مدیرعامل استارک ویر (Starkware)، که خود کاربر این راهکار است، از کاربرران خواست بیشتر احتیاط کنند.

بعید به نظر می رسد که راه حل مقیاس گذاری اتریوم با نام ETH 2.0 قبل از سال 2022 به بهره برداری برسد. حتی با توجه به اینکه این پروژه با تاخیر زیادی روبرو شده است، احتمال می رود حتی از این زمان هم دیرتر شود. بنابراین با وجود  ناکام ماندن راه حل های ETH 2.0 و لایه دوم در برطرف کردن چالش مقیاس پذیری، آیا پل های تعامل پذیر (bridges) برگرفته از پروژه هایی مانند Syscoin میتوانند پاسخی در این خصوص ارائه دهند؟

راهی پر پیچ و خم به سوی مقیاس گذاری اتریوم

راه حل های لایه دوم به عنوان وسیله ای بالقوه برای سرعت بخشیدن به تراکنش های اتریوم ظاهر شدند درحالیکه تیم اصلی توسعه روی ساخت نسخه ای بهبود یافته از نسخه اصلی کار می کردند. با این حال، با توجه به اتفاقات اخیر، اینگونه به نظر می رسد که راه اندازی پلتفرم های لایه دوم درست به اندازه ETH 2.0 مشکل ساز هستند.

پلاسما (Plasma) که یک راه حل مقیاس گذاری است که از زنجیه های جانبی استفاده می کند، نسخه اصلی لایه دوم اتریوم بود. در حالی که در ابتدا نویدبخش به نظر می رسید، در سال 2019 ، توسعه دهندگان اتریوم آن را به نفع Rollup Optimistic کنار گذاشتند. حال، با وجود اینکه ویتالیک بوترین در توئیتر خود اعلام کرده است که Rollups در Starkware و سایر پلتفرم های دیگر فعال است، یوری کلودنی (Uri Kolodny) با ناراحتی اظهار داشت که این استقرار “فقط در توییتر صحت دارد، نه در دنیای اتریوم”.

مثل اینکه این به اندازه کافی بد نبوده است، چرا  که هفته بعد ، مدیر ارشد فناوری شبکه Skale ، مبتنی بر اتریوم، اظهار داشت که راه حل های لایه دوم در دنیای واقعی کاربردپذیری ندارند.

تتر از پلاسمای با دوام تر (MORE VIABLE PLASMA) بهره میگیرد

کنار گذاشتن پلاسما توسط توسعه دهندگان اتریوم درست زمانی رخ داد که بسیاری از پروژه ها، از جمله شبکه OMG (OmiseGo سابق)، نیمی از فرایند پیاده سازی خود را طی کرده بودند. اکنون، OMG پلاسمای قبلی را به “پلاسمای با دوام تر” تغییر داده است.

هرچند ظاهراً این پروژه در مورد تمرکززدایی نسخه پلاسمای با دوام تر خود به مخاطره افتاده است، ولی این برای ترغیب کردن تتر به انتشار نسخه USDT خود در این شبکه کافی بود. تتر امیدوار است که گسترش به شبکه OMG باعث کاهش بار آن در شبکه اتریوم شود. این مسئله تا حدودی مسخره به نظر می رسد چراکه تتر در ابتدا با هدف کاهش بار خود از روی Omni اقدام به صدور USDT در بستر اتریوم کرده است.

این استهزا در مورد اعتراف غول اتریوم، اودی ورتهایمر (Udi Wertheimer) نیز دیده می شود که به تازگی از کانال های توئیت خصوصی جدید توییتر استفاده کرده است تا ویتالیک بوترین را مشغول مزایای استفاده از بلاکچین نماید.

در حین این گفتگو، ویتالیک نظر شخصی خود را درباره تتر اینگونه بیان می کند: “تتر به قدری اوج گرفته است که به خورشید نزدیک شده است و با هر بار تمرکززدایی به آن نزدیکتر می شود”.

این گفتگو همانند بسیاری از بحث های دیگر با محوریت بلاکچین، به موضوع قابلیت همکاری و چرایی استفاده نکردن USDT از آن کشیده شد. ویتالیک از فرصت استفاده کرد و پرسید چرا استیبل کوین های دارای پشتیبانی نتوانند به پلی میان زنجریه ای تبدیل شوند.

ادی خاطرنشان کرد که کاربران می توانستند این کار را از قبل با یک اکسچنج انجام دهند، اما هر دو به این توافق رسیدند که استفاده نکردن از اکسچنج ها برای جابجایی استیبل کوین ها بین شبکه ها میتواند یک پیشرفت به شمار آید.

واقعیت این است که وقتی توسعه دهندگان اتریوم همچنان برای مقیاس گذاری مبارزه می کنند، قابلیت همکاری (یا هم کنش پذیری) نمی تواند اولویت آنها باشد. با این حال، پل های تعامل پذیر می توانند راه حلی باشند که به قابلیت همکاری واقعی دست یافته و می تواند مشکل مقیاس گذاری را ریشه ای حل کنند، و یک جایگزین مناسب برای پلتفرم های لایه دوم فراهم نمایند.

منبع: bitcoinist.com