ریپل تکنولوژی است که هم یک نوع ارز دیجیتال و هم یک شبکه برای انجام تراکنش‌های مالی به حساب می‌آید. ریپل در سال ۲۰۱۲ توسط Chris Larsen و Jed McCaleb راه اندازی شد. سکه‌ی مخصوص این ارز دارای برچسب XRP است.

شهرت ریپل بیشتر به خاطر پروتکل شبکه پرداخت الکترونیک آن است تا یک ارز دیجیتال. ریپل در واقع یک شبکه غیر متمرکز توزیع شده‌ی همتا به همتا است که توانایی انجام تراکنش‌های مالی دیجیتال مانند بیت کوین و لایت کوین و ارز‌های رایجی مانند دلار و پوند و ین و … را دارد.

 برای درک بهتر، یک ساختار انتقال پول را در نظر بگیرید که در آن دو طرف معامله از واسطه‌هایی برای دریافت پول استفاده می‌کنند. لارنس باید ۱۰۰ دلار به دیوید که در شهری متفاوت زندگی می‌کند، بفرستد. او پول را به کیت، نماینده محلی خود می‌دهد تا به همراه یک گذرواژه که برای تایید رسید لازم است، به دیوید بدهد. کیت نیز با رز که نماینده‌ی دیوید است، هماهنگی‌های لازم جهت انجام تراکنش انجام می‌دهد. این هماهنگی‌ها به مبلغ پرداختی، جزئیات پرداخت و … مربوط می‌شود. اگر دیوید رمز را بدرستی به رز بدهد، رز ۱۰۰ دلار را به دیوید می‌دهد. با این حال، پول از حساب رز به دست می‌آید که کیت پول را در آن ریخته است.

با توجه به مثال بالا متوجه می‌شویم که برای انجام تراکنش ، نیاز به وجود اعتماد بین طرفین وجود دارد. این اعتماد باید بین لارنس و کیت، کیت و رز، و دیوید و رز باشد. اگر چه سیستم کارکرد ریپل کمی پیچیده است اما می‌توان گفت به طور کلی اساس و پایه سیستم به این شکل عمل می‌کند که ریپل از یک واسطه به نام Gateway به عنوان لینک ارتباطی در زنجیره اعتماد طرفین استفاده می‌کند. Gateway به عنوان واسطه اعتباری عمل می‌کند که پول‌های دریافت شده و ارسالی را به آدرس‌های عمومی بر روی شبکه‌ی ریپل می‌فرستد. هر کسی یا هر بیزنسی می‌تواند یک Gateway را ثبت و باز کند که به عنوان واسطه برای مبادله ارز ،حفظ نقدینگی، و انتقال پرداخت‌ها در شبکه از آن استفاده کند.

ارز دیجیتال XRP را می‌توان به عنوان یک واسطه برای سایر ارزها در نظر گرفت. این ارز هیچ تمایزی بین سایر ارزهای دیجیتال قائل نمی‌شود و مبادلات را برای هر ارزی آسان می‌سازد. تنها یک درگاه یا واسطه (Gateway) برای یک معامله لازم نیست. واسطه‌های چندگانه را می‌توان به کار برد و یک زنجیره اعتماد را در سراسر کاربران تشکیل داد.

شبکه ریپل از الگوریتم‌های اجماع POW یا POS استفاده نمی‌کند. در عوض، تراکنش‌ها به یک پروتکل اجماع در جهت ارزیابی حساب‌ها و مبادلات در سیستم متکی هستند. این پروتکل با جلوگیری از هزینه‌های دو جانبه و به منظور بهبود یکپارچگی سیستم کار می‌کند. یک کاربر ریپل که ۱۰۰ دلار را از طریق Gateway های چندگانه ارسال می‌کند، تمامی تراکنش‌ها بجز اولین تراکنش که حذف شده را دارد. هر کدام از گره‌های توزیع شده با یک نظرسنجی برای تعیین اکثریت رای تصمیم می‌گیرند که اولین تراکنش کدام است. تایید تراکنش‌ها معمولا بسیار کوتاه و درکمتر از ۵ ثانیه اتفاق می‌افتد. از آنجایی که هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد که تصمیم بگیرد چه کسی می‌تواند یک گره را راه اندازی کند و تراکنش‌ها را تأیید کند، پلتفرم ریپل به صورت غیر متمرکز طراحی شده است.

ریپل لیست تمام تراکنش‌ها در IOU را که با یک ارز معین انجام شده، برای هر کاربر یا Gateway نگه می دارد. IOU و جریان‌های معاملاتی که بین کیف پول های ریپل رخ می دهد به طور عمومی در فهرست شبکه ریپل موجود است. این در حالیست که حتی اگر تاریخ تراکنش‌ها در بلاک چین ثبت شده و در دسترس قرار داشته باشد، داده‌ها با شناسه یا حساب هر فرد لینک نمی‌شود. با این حال اشاره به این نکته ضروریست که ضبط عمومی همه معاملات، اطلاعات را مستعد اقدامات غیر انسانی می‌کند.

ریپل در مقایسه با برخی از بانک‌های سنتی و معایب آن، مزیت‌هایی دارد. تراکنش‌ها با ریپل در کمتر از یک ثانیه صورت می‌گیرد؛ حتی اگر میلیون ها تراکنش همزمان در حال انجام باشند. در صورتیکه بانک‌های سنتی اینطور نیستند و گاهی چند روز زمان می‌برد تا یک تراکنش انجام شود. کارمزد هر تراکنش در ریپل کمترین مقدار ممکن یعنی ۰.۰۰۰۰۱ XRP است، این مقدار با کارمزدهای بانک‌ها برای تراکنش‌های بین المللی  مقایسه کنید.

در ۲۳ ماه ژوئن ۲۰۱۷، ریپل با مارکت کپ ۱۱.۹۴ میلیارد دلار، سومین ارز دیجیتال شناخته شد. بیت‌کوین با ۴۵.۲۶ میلیارد دلار در رتبه اول و اتریوم با ۳۱.۵۳ میلیارد دلار در رتبه دوم قرار داشتند.

برای درک بیشتر این مطالب به قسمت مطالب اموزشی وبسایت اکادمی هلاکویی مراجعه کنید و با دنیای ارزهای رمزنگاری شده اشنا شوید.