snapshot چیست؟
یکی از ویژگیهای توکنهای حاکمیتی این است که به دارندگان آنها امکان تاثیرگذاری در روند پیشرفت پروژه را میدهد. اما بهنظر متخصصان حوزه کریپتو، شیوه فعلی رایگیریها چندان کارآمد و مقرونبهصرفه نیست.
اسنپشات (Snapshot) سرویسی است که خدمات رایگیری غیرمتمرکز را برای کامیونیتی کریپتو ارائه میکند. در ادامه به این میپردازیم که اسنپ شات چیست؟
Snapshot چیست؟
اسنپ شات (Snapshot) یک سیستم رایدهی غیرمتمرکز است که به کاربران امکان ایجاد پروپوزال و رایدهی خارج زنجیره (Off-Chain) را میدهد. همین امر، به هولدرها امکان رایدهی بدون نیاز به پرداخت گس را میدهد.
سرویس رایدهی اسنپ شات، توسط اسنپ شات لبز (Snapshot Labs) توسعه یافته است. در حال حاضر اطلاعات زیادی درباره اینکه چه کسانی پشت پروژه اسنپ شات قرار دارد، منتشر نشده است؛ اما شایعاتی در شبکههای اجتماعی و فرومهای مختلف وجود دارد که خبر از حضور بخش تحقیق و توسعه پلتفرم معاملاتی بلنسر، یعنی بلنسر لبز (Balancer Labs) پشت پرده این پروژه میدهد.
Snapshot چطور کار میکند؟
پلتفرمها برای ایجاد فضا (فهرستی از پروپوزالهای قابل رایگیری برای هر پروژه) برای فهرست کردن پروژه خود در اسنپ شات به سرویس نام اتریوم یا Ethereum Name Service (بهاختصار ENS) نیاز دارند. اما کاربران و کامیونیتی پروژه برای ایجاد پروپوزال و مشارکت در رایگیری نیازی به ایجاد نام دامنه در ENS ندارند. اسنپشاپ بهجز اتریوم از چندین شبکه دیگر مثل بایننس اسمارت چین و پالیگان هم پشتیبانی میکند؛ اما هر فضا را فقط میتوان به یک شبکه متصل کرد.
کاربران برای شرکت در نظرسنجی به یک آدرس کیف پول حاوی ارز دیجیتال پروژه مورد نظر نیاز دارند. مثلا کاربرانی که یکی از NFTهای دیکریپت (Decrypt) را در کیف پولی مثل متامسک دارند، قادر به رای دادن به پروپوزالهای این پروژه هستند. کاربران به سادگی کیف پول خود را به وبسایت متصل کرده و به پروپوزالهای فعال رای میدهند.
میدانید که رایگیری در اسنپ شات خارج از زنجیره انجام میشود. Snapshot این کار را با عدم ارسال تراکنشها به یک شبکه بلاکچین انجام میدهد. به جای آن، برای ساخت پروپوزال و ذخیره رای از یک سیستم توزیع فایل همتابههمتا و غیرمتمرکز یا InterPlanetary File System (بهاختصار IPFS) استفاده میشود.
هدف اسنپ شات
پلتفرمهایی که ادعای مدیریت توسط اعضای جامعه دارند، هر چند وقت یکبار با برگزاری رایگیریهایی کاربران خود را در تصمیمگیریهای حاکمیتی شرکت میدهند. به منظور این کار، باید زیرساختهایی را برای اجرای نظرسنجیهای حاکمیتی ایجاد کرده یا از روشهای دیگر که غیرمتمرکز نیستند، استفاده کنند؛ این روشها هم زمانبر هستند و هم ممکن است توسط افرادی که بهترین منافع پروژه را در نظر نمیگیرند و منجر به انحراف نظرسنجی از شیوه درست آن میشوند، بهکار گرفته شوند. آنچه که اسنپشات را متمایز میکند، این است که به پروژهها امکان میدهد اعضای وفادار و متعهد جامعه خود را انتخاب کرده و از آنها بخواهد که در تصمیمگیریها شرکت کنند.
سرویس اسنپ شات به کاربران ابزاری میدهد که میتوانند برای سفارشیسازی مدیریت کامیونیتی خود از آن استفاده کنند؛ بهجای استفاده از بازخوردهای دیسکورد یا گوگل، Snapshot به کاربران اجازه میدهد تا مدیریت را به روشی سازمانیافته انجام دهند. از آنجایی که دادهها خارج از شبکه بلاکچینی ذخیره میشوند، رایگیری مقرونبهصرفهتر است.اسا
اجزای مختلف سرویس Snapshot چیست؟
اولین اصطلاحی که در Snapshot با آن مواجه میشوید، فضا یا Space است. هر اسپیس مختص یک پروژه است که شامل فهرستی از پروپوزالهای قابل رایگیری است. مورد بعدی الگوی رایگیری یا Vote Type است. الگوی رایگیری وزن هر کیف پول خاص را به نحو متفاوتی محاسبه میکند:
رایدهی تک گزینهای (Single Choice Voting): هر رایدهنده میتواند حداکثر یک گزینه را براساس قدرت کل کیف پول (معمولا متناسب با میزان توکنهای هولد شده سنجیده میشود) خود انتخاب کند.
رایدهی تاییدی (Approval Voting): هر رایدهنده میتواند چندین گزینه را انتخاب کرده و قدرت رای او بهصورت مساوی بین گزینههای انتخابشده توزیع میشود.
رایدهی درجهدوم (Quadratic Voting): رایدهندگان قدرت رای خود را بین گزینهها بخش میکنند. تعداد رایدهندگان بیش از تعداد آرایی است که یک گزینه دریافت میکند. این متد رایدهی قدرت نهنگهای اکوسیستم را از بین میبرد.
رایدهی ترجیحی (Ranked Choice Voting): رایدهندگان گزینهها را از ارجحترین به کمتر ترجیح داده شده، رتبهبندی میکنند. آرا برای تعیین انتخاب برتر هر رایدهنده شمارش میشود. اگر یک گزینه براساس انتخاب اول، بیش از ۵۰ درصد آرا را داشته باشد، آن گزینه برنده است. در غیر این صورت، گزینهای که کمترین رای را داشته باشد، حذف میشود و این روند تا زمانیکه یک برنده مشخص ظاهر شود یا تنها یک گزینه باقی بماند، تکرار میشود.
رایدهی وزنی (Weighted Voting): مشابه رایدهی تاییدی، رایدهندگان میتوانند چندین گزینه را انتخاب کنند؛ اما اینجا، رایدهندگان اجازه دارند انتخاب کنند که چه مقدار از قدرت رای خود را به هر رای اختصاص دهند.
تاریخ شروع و تاریخ پایان (Start Date and End Date): به کاربران امکان میدهد مشخص کنند که چه زمانی یک پروپوزال آغاز و چه زمانی متوقف میشود. مهم است که بازهای را مشخص کنید که خیلی کوتاه نباشد، تا اعضای کامیونیتی زمان کافی برای رای دادن داشته باشند.
شماره بلاک (Block Number): به کاربران این توانایی را میدهد که انتخاب کنند چه کسانی میتوانند رای دهند و چه کسانی نمیتوانند. با این کار احتمال اینکه پروپوزال تحت تاثیر خرید اخیر توکن توسط یک نهنگ یا پخش توکنها در چندین کیف پول قرار بگیرد، کمتر میشود.
اطلاعیهها (Notifications): کاربران میتوانند با استفاده از رباتهای ایمیل، تلگرام یا دیسکورد، اجرای پروپوزالهای خود را به اطلاع کامیونیتی برسانند.
دیدگاهتان را بنویسید