مزایا و معایب ارز متمرکز و غیر متمرکز

پول نوعی ارز است که مردم برای خرید کالا و خدمات از آن استفاده می‌کنند. پول همچنین به عنوان راهی برای سنجش ارزش کالاها و خدمات استفاده می‌شود. با ظهور ارزهای دیجیتال، پول مفهوم رایج خود را از دست داده است و دیگر مثل سابق در انحصار یک سازمان یا شبکه نیست. پدید آمدن ارزهای غیرمتمرکز دنیای جدیدی را در حوزه اقتصادی گشوده است. برای آشنایی با مزایا و معایب ارز متمرکز و غیرمتمرکز، در این مقاله با ما همراه باشید.

ارز غیرمتمرکز چیست؟

ارز غیرمتمرکز شکلی از ارز دیجیتال یا مجازی است که هیچ مرجع صادرکننده مرکزی ندارد و معمولا تراکنش‌های آن از فناوری همتا به همتا استفاده می‌کند. ارزهای غیرمتمرکز معمولا بر اساس تکنولوژی بلاک چین ساخته می‌شوند که به آنها ویژگی‌های مشابه پول نقد فیزیکی مانند ناشناس بودن و هزینه‌های پایین تراکنش را می‌دهد.

ارز متمرکز چیست؟

ارزهای متمرکز آن دسته از ارزهایی هستند که توسط یک مقام مرکزی کنترل می‌شوند. این بدان معناست که ارز غیرمتمرکز نیست و هیچ کالای فیزیکی پشتوانه آن نیست. ارز متمرکز ارزش ذاتی ندارد و ارزش آن از اعتماد به صادرکننده آن ارز ناشی می‌شود. ارزهایی مانند دلار آمریکا، یورو، دلار کانادا، ین ژاپن و فرانک سوئیس نمونه‌هایی از ارزهای متمرکز هستند.

استفاده از ارزهای متمرکز مزایای زیادی دارد از جمله:

هزینه تراکنش کمتر

نقدینگی بیشتر

قیمت با ثبات‌تر

ارز متمرکز توسط یک نهاد واحد کنترل می‌شود حال آنکه ارز غیرمتمرکز اینگونه نیست. هر کسی می‌تواند ارز غیرمتمرکز ایجاد کند و هیچ نهاد مرکزی آن را کنترل نمی‌کند. ارزهای متمرکز پایدارتر هستند، زیرا ارزش ثابتی دارند و می‌توانند به عنوان ذخیره ارزش استفاده شوند. اما ارزهای متمرکز بیشتر در معرض کلاهبرداری، هک و دخالت دولتی نیز هستند.

ارزهای غیرمتمرکز به دلیل ارزش متغیرشان از ثبات کمتری برخوردار هستند، اما نمی‌توان آنها را مانند ارزهای متمرکز دستکاری یا هک کرد. همچنین ارزهای غیرمتمرکز ناشناس بودن را برای کاربر فراهم می‌کنند، در صورتی که ارزهای متمرکز چنین امتیازی ارائه نمی‌کنند. ارز متمرکز بیشتر توسط بانک مرکزی کنترل می‌شود و می‌توان از آن به عنوان وسیله مبادله استفاده کرد. ارزهای غیرمتمرکز (ارز دیجیتال) توسط هیچ نهاد واحدی مانند بانک مرکزی، سایر دولت‌ها و غیره کنترل نمی‌شوند.

پول متمرکز در برابر پول غیرمتمرکز

پول غیرمتمرکز، ارز دیجیتالی است که توسط هیچ دولت مرکزی یا بانکی کنترل نمی‌شود و حریم خصوصی و ناشناس بودن را به کاربران ارائه می‌دهد. پول متمرکز برعکس پول غیرمتمرکز است و توسط یک دولت مرکزی یا بانک کنترل می‌شود.

مزایا

پول غیرمتمرکز، ناشناس بودن، حریم خصوصی و کنترل را ارائه می‌دهد.

پول متمرکز کارمزد تراکنش کمتر و تراکنش‌های سریع‌تری دارد.

پول متمرکز را می‌توان به راحتی در فعالیت‌های غیرقانونی تنظیم و نظارت کرد.

پول متمرکز می‌تواند به کاهش تورم در برخی کشورها کمک کند.

معایب

ارزهای غیرمتمرکز نسبت به ارزهای متمرکز از ثبات کمتری برخوردارند، زیرا برای تعیین ارزش خود به بازار وابسته هستند.

غیرمتمرکز بودن در ارزهای غیرمتمرکز به این معنی است که خطرات بیشتری در مورد هک و سرقت وجود دارد.

متمرکز بودن در ارزهای متمرکز به این معنی است که دولت‌ها و مقامات پولی به احتمال زیاد قادر به تنظیم آنها و جلوگیری یا جبران زیان‌های مالی هستند.

از دیگر مزایای ارز متمرکز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

ثبات بیشتری دارد. زیرا عرضه آن محدود است. خطر هک شدن یا از دست دادن ارزش به دلیل سرقت وجود ندارد. زیرا ارزهای غیرمتمرکز امنیت کمتری نسبت به ارزهای متمرکز دارند.

تنظیم و جلوگیری از ضررهای مالی برای مقامات دولتی یا پولی ساده‌تر است. چرا که یکی از مزایای ارز متمرکز این است که ثبات بیشتری دارد. زیرا عرضه آن محدود است. از آنجایی که این ارز متمرکز است، خطرات کمتری از نظر هک یا حتی از دست دادن ارزش ناشی از سرقت وجود دارد. تنظیم ارزهای متمرکز توسط دولت‌ها نیز آسان‌تر است و همین باعث می‌شود که ریسک کمتری داشته باشند.