شاخص Estimated Leverage Ratio چیست؟

نسبت اهرمی یا شاخص Estimated Leverage Ratio ، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اندازه‌گیری در بازار ارزهاست. این شاخص میزان بدهی یک شرکت یا توانایی آن برای انجام تعهدات مالی  را بررسی می‌کند. همچنین از این شاخص می‌توان برای سنجیدن اعتبار صرافی‌ها نیز استفاده کرد. این شاخص در دسته تحلیل‌های تکنیکال قرار می‌گیرد و از تحلیل‌های فاندامنتال که اغلب قراردادی بوده، متفاوت هستند.

شاخص Estimated Leverage Ratio در هر کار اقتصادی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ زیرا شرکت‌های زیادی برای تأمین بودجه خود به بدهی اتکا دارند. میزان بدهی یک شرکت در ارزیابی اینکه آیا می‌تواند بدهی‌های خود را به‌موقع پرداخت کند یا نه بسیار مفید است. بدهی زیاد برای یک شرکت و سرمایه‌گذار بسیار خطرناک است؛ با وجود این اگر شیوه فعالیت یک پروژه طوری باشد که نرخ بازدهی بالاتر از نرخ سرمایه اولیه باشد، در آن صورت می‌توان به آینده شرکت امید داشت.

اگر میزان بدهی کنترل نشود، این بدهی به کاهش اعتبار و درنتیجه ورشکسته‌شدن سرمایه‌گذار منجر خواهد شد. اگر سود یک پروژه ارز دیجیتال بسیار کم باشد، این کم‌بودن سود نشانه فعالیت غلط یا ضعیف بودن آن پروژه خواهد بود. در این بخش با بیان نسبت بدهی به دارایی‌ها میزان ریسک بررسی می‌شود.

نسبت اهرمی در برخی موارد برای سنجش ترکیبی از هزینه‌های اجرای پروژه به کار گرفته می‌شود تا مشخص کند چگونه تغییر در خروجی و درآمدها تأثیرگذار است. پروژه به دو دسته هزینه‌های ثابت و متغیر عملیاتی تقسیم می‌شود که با توجه به نوع آن و فعالیتی که می‌کند، ترکیب آن‌ها ممکن است متفاوت باشد.

بررسی وابستگی بیت کوین و Estimated Leverage Ratio

به‌تازگی Estimated Estimated Leverage Ratio افزایش یافته و این رشد نتیجه فعالیت بیشتر تریدرها در بازار ارز دیجیتال است. غالباً Estimated Leverage Ratio در یک بازه زمانی افزایش ‌یافته و سپس به‌صورت شارپ کاهش می‌یابد. هنگامی که این شاخص ریزش می‌کند، نرخ بیت کوین هم اصلاح می‌شود.

این شاخص از نسبت یا همان تقسیم میزان سود صرافی‌ها و ذخایر کوین‌ها به دست می‌آید و این نسبت نشان می‌دهد چقدر از اهرم استفاده شده است. افزایش نسبت اهرم‌ها بیانگر آن است که سرمایه‌گذاران زیادتری در حال قبول ریسک اهرمی بالا در معاملات هستند.

در چند روز گذشته این شاخص به میزان زیادی افزایش یافته و این رشد بیانگر آن است که ریسک‌پذیری معامله گران همچنان سیر صعودی دارد.

معرفی سه نوع شاخص Estimated Leverage Ratio

اهرم عملیاتی که معمولاً با درصد نمایش داده می‌شود نسبت هزینه‌های ثابت به هزینه‌های متغیر است. شرکتی که اهرم عملیاتی بالایی دارد قسمت زیادی از هزینه‌های ثابت را در هنگام عملیات متحمل می‌شود و به آن یک شرکت سرمایه‌بر می‌گویند.

در این نوع شاخه تغییراتی هرچند کم در حجم فروش می‌تواند به تغییرات زیادی در سود در نتیجه بازگشت سرمایه منجر شود. در این بخش اگر هزینه‌های ثابت با درآمد شرکت جبران شود، شرایط شرکت بحرانی خواهد شد. یک نمونه از این شرکت‌هایی که از این شاخص بهره می‌برند شرکت‌های خودروسازی است.

اگر نسبت هزینه‌های ثابت به درآمد بیش از ۵۰ درصد باشد، شرکت دارای اهرم عملیاتی مناسبی است و اگر نسبت هزینه‌های ثابت به درآمد در شرکت کمتر از ۲۰ درصد باشد، شرکت اهرم عملیاتی پایینی دارد.

اهرم مالی

میزان بدهی یا تعهدی که یک شرکت برای تأمین مالی عملیات تجاری خود استفاده می‌کند اهرم مالی می‌گویند. در این قسمت به‌کارگیری وجوه قرض گرفته‌شده به‌جای وجوه سهام تا حد زیادی بازه حقوق صاحبان سهام را در هر سود افزایش می‌دهد. سوددهی و افزایش سود شرکت از سود پرداختی وام‌هاست. استفاده بیش از اندازه از منابع مالی می‌تواند به ورشکستگی منجر شود.

اهرم ترکیبی

از نسبت اهرم عملیاتی و اعمالی به دست می‌آید.

نحوه بررسی شاخص ELR

شاخص ELR را با دو روند افزایشی و روند کاهشی بررسی می‌کنند. روند افزایشی با نگه‌داشتن اهرم بیشتر انجام می‌شود. افزایش ارزش‌ها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران بیشتری ریسک اهرمی بالایی را در تجارت می‌پذیرندم. همچنین اگر ارزش این ارز در مقایسه با چند روز اخیر بالا باشد، این اتفاق نشان‌دهنده اطمینان معامله‌گران از موقعیت‌های خود است.

روند کاهشی به‌صورت برداشتن اهرم انجام می‌گیرد و کاهش ارزش‌ها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران بیشتری در حال حذف ریسک اهرمی در تجارت هستند. همچنین اگر ارزش ELR در مقایسه با چند روز اخیر پایین باشد، این اتفاق نشان‌دهنده تغییر دیدگاه معامله‌گران یا تکمیل موقعیت‌های خود است.

با این دو دیدگاه، سرمایه‌گذاران تصمیم می‌گیرند چه ارزی را در چه زمانی خریداری کنند و علاوه بر آن می‌توانند به‌راحتی درک کنند که خرید کدام ارز دیجیتال می‌تواند آینده بهتری برایشان رقم بزند.

اهمیت استفاده از شاخص Estimated Leverage Ratio

استفاده از شاخص ELR مانند بسیاری دیگر از شاخص‌های موجود در دنیای ارز دیجیتال از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ زیرا با استفاده از آن می‌توان تشخیص داد که چه ارز دیجیتالی در حال حاضر در جایگاه بالاتری قرار دارد و خرید کدام ارز می‌تواند از ریسک کمتری برخوردار باشد. منظور از ریسک کمتر یعنی کدام یک از ارزها دیجیتال آینده بهتری دارد و می‌تواند سودرسانی بالایی داشته باشد.

این شاخص یک نسبت است که از تقسیم دو متغیر به دست می‌آید؛ بنابراین می‌توان آن را به روش درصدی نیز بیان کرد. نشان‌دادن ELR به‌صورت درصدی راحت‌تر و قابل فهم‌تر برای کاربران و سرمایه گذران ارز دیجیتال است، اما شاخص‌هایی مانند FCAS تنها یک رتبه‌بندی قراردادی هستند که ارزها را با توجه به خرید و فروش آن رنک‌بندی کرده و با حروف انگلیسی نشان می‌دهند.

مزایای شاخص Estimated Leverage Ratio

شاخص  stimated Leverage Ratio اعتماد معامله‌گران را به وضعیتشان اندازه‌گیری می‌کند. به‌طورکلی اگر سیر صعودی در یک بازار در طول زمان افزایش یابد، نشان‌دهنده این است که معامله گران از اهرام نسبتاً بیشتری استفاده می‌کنند.  سرمایه‌گذاران با استفاده از این شاخص می‌توانند وضعیت خود در بازار ارز دیجیتال را بررسی کنند و تصمیم‌گیری درستی داشته باشند. ضریب اطمینان در این شاخص معمولاً از ۵۰ درصد بیشتر است.

شاخص ELR به‌راحتی می‌تواند نقطه عطف بازار را پیش‌بینی کند.

شاخص ای ال آر اساساً یک نوسان‌ساز است. زمانی که اهرم بیش‌ازحد بالا یا خیلی پایین باشد، بازار، وضعیت خرید بیش‌ازحد یا فروش بیش‌ازحد را ایجاد می‌کند و زمانی که نوسان‌های ناگهانی به پایان برسد، دوباره روند قیمت تغییر می‌کند. نمودارهای زیادی درباره توضیح شاخص ELR  وجود دارد که بازده سرمایه‌گذاری را در یک ارز طی چند سال گذشته نشان داده و همچنین به‌طور تقریبی آینده آن را نیز پیش‌بینی می‌کند.

علاوه بر مزایای زیادی که شاخص ELR در پیش‌بینی آینده یک ارز دارد، می‌تواند معایبی نیز داشته باشد. یکی از این معایب این است که در برخی از موارد پیش‌بینی دقیق از این طریق ممکن نیست و لازم است بسیاری از شاخص‌های دیگر نیز در نظر گرفته شود.