Yield Aggregator چیست؟
قطعا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چطور بیشترین سود ممکن را از پروژه‌های مختلف دیفای کسب کنیم؟ پروژه‌های زیادی در حوزه امور مالی غیرمتمرکز در حال فعالیت هستند و هر کدام از آن‌ها در تلاشند که با پرداخت سود بیشتر، کاربران یا بهتر بگوییم نقدینگی را به سمت خود بکشانند. در این بین افراد برای پیدا کردن استراتژی مناسب که بیشترین بازدهی را برای آن‌ها داشته باشد، مدام باید سود پروتکل‌های مختلف را بررسی و سرمایه خود را جابه‌جا کنند. تجمیع کننده سود مفهومی است که این کار را برای سرمایه‌گذاران ساده کرده و بیشترین بازدهی را برایشان ایجاد می‌کند.
Yield Aggregator چیست؟
به جهت این که بتوانیم مفهوم Yield Aggregator را تعریف کنیم، ابتدا خیلی خلاصه به مفهوم ییلد فارمینگ اشاره می‌کنیم. در دنیای امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای، نقدینگی یکی از بحث‌های مهم است و پروژه‌های مختلف، کاربران را تشویق به تامین نقدینگی می‌کنند. در ازای این کار نیز به آن‌ها پاداش می‌دهند؛ به عبارت دیگر، این پاداش و سود کسب شده، انگیزه مردم از تامین نقدینگی در این پروتکل‌ها است. اجازه دهید با دو مثال بیشتر توضیح دهیم.
در صرافی‌های متمرکز، نقدینگی ابتدایی توسط خود صرافی تامین می‌شود. صرافی‌های غیرمتمرکز برای تامین نقدینگی از کاربران دعوت می‌کنند تا روی جفت‌ارزهای مختلف مثل اتر/دای نقدینگی ایجاد کنند. کاربران با انجام دادن این کار در معرض ضرر ناپایدار یا Impermanent Loss قرار می‌گیرند. برای جبران این موضوع، صرافی به آن‌ها کارمزد تراکنش‌‌ها را می‌دهد تا تشویق به تامین نقدینگی شوند.
مثال دوم در مورد پروژه‌های وام‌دهی است. این پروتکل‌ها نیز نقدینگی مورد نیاز برای وام دادن را از کاربران تامین می‌کنند. به عبارت دیگر، عده‌ای در این پلتفرم‌ها سرمایه خود را قفل می‌کنند تا عده دیگر وام بگیرند. این پلتفرم‌ها از کسانی که وام می‌‌خواهند، بهره می‌گیرند و برای تشویق مردم به تامین نقدینگی، این سود را به آن‌ها می‌دهند؛ این مفهوم ییلد فارمینگ است. البته در مواقعی ممکن است سود پرداختی به تنهایی انگیزه لازم را برای مردم ایجاد نکند. در نتیجه پروتکل‌ها توکن خودشان را نیز با مکانیزم‌هایی به عنوان پاداش پرداخت می‌کنند.
تجمیع کننده سود چطور کار می‌کند؟
ییلد فارمینگ در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ رشد زیادی پیدا کرد و هم پروژه‌های زیادی به این روش روی آوردند و هم مردم در پلتفرم‌های مختلف به دنبال کسب حداکثر سود ممکن بودند. تعداد بالای پروژه‌ها و نرخ‌های مختلف سودی که ارائه می‌کردند، منجر به ایجاد استراتژی‌های مختلف و متعددی در Yield Farming شد. به عنوان مثال علاوه بر پروتکل Compound که آغازگر ییلد فارمینگ بود و توکن حاکمیتی خودش را از این طریق توزیع می‌کرد، بالانسر، کرو فایننس و سوشی سواپ نیز از همین رویکرد برای توزیع توکن‌های حاکمیتی‌شان استفاده کردند.
با ظهور پروژه‌های مختلف، گشتن بین آن‌ها و پیدا کردن بیشترین سود به یکی از دغدغه‌های کاربران تبدیل شد. این موضوع علاوه بر زمان زیاد، بعضا کارمزد زیادی هم متوجه کاربران برای جابجایی نقدینگی به پروتکل جدید می‌کرد. کارمزد زیاد باعث می‌شد تا کسانی که نقدینگی زیادی نداشتند، از انتقال به پروتکل جدید منصرف شوند.
این مشکلات منجر به شکل‌گیری پروژه‌های تجمیع کننده سود یا Yield Aggregator شد. هدف این پروژه‌ها تسهیل فرآيند ییلد فارمینگ برای تامین‌کنندگان نقدینگی است. این پروژه‌ها به کاربران کمک می‌کنند که حداکثر سود ممکن را کسب کنند.
دیگر سرمایه‌گذاران نگران پیدا کردن پروژه با بیشترین سود یا کارمزدهای انتقال نیستند. Yield Aggregatorها سرمایه کاربران را تجمیع می‌کنند و با استراتژی‌هایی که برای آن‌ها تعریف شده است، به پروتکل‌های مختلف جابجا می‌کنند. وقتی سرمایه همه LPها یکجا باشد، کارمزد انتقال نگران‌کننده و چشم‌گیر نخواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید