متنوع سازی ؛ یک روش بسیار خوب برای مدیریت و کاهش ریسک
متنوع سازی یک استراتژی است که به منظور مدیریت نمودن ریسک انجام می شود . یک پورتفولیوی (portfolio) متنوع سازی شده ترکیبی از دارایی های گوناگون را دارد و این موضوع جهت محدود نمودن ریسک یک دارایی خاص صورت می پذیرد . دلیل و منطقی که برای این تکنیک وجود دارد این است که این دارایی های متنوع در طولانی مدت سود بیشتر و بهتری به دست می دهند و ریسک هر یک از این دارایی های منفرد کاهش خواهد یافت . این امکان وجود دارد که این تکنیک را در حیطه ی ارز دیجیتال نیز به کار گرفت .
اصول و پایهی متنوع سازی به چه صورت است ؟
در متنوع سازی سعی بر آن است که در یک پورتفولیو ، ریسک های غیر سیستماتیک محدودسازی گردد . در این شیوه ، دارایی های خوب موجب کاهش تاثیرگذاری دارایی هایی که به خوبی انتخاب نشده اند می گردند . البته هنگامی این متنوع سازی مفید واقع می شود که دارایی های انتخاب شده به طور کامل به یکدیگر مرتبط نباشند و در یک مسیر در حرکت نباشند . مطالعات حاکی از آن است که پورتفولیو های متنوع که ترکیبی از ۲۵ تا ۳۰ سهم را دارند ، موجب کاهش ریسک به میزان قابل ملاحظه ای می شوند .
متنوع سازی به وسیلهی طبقه دارایی
سرمایه گذاران و مدیران صندوق های سرمایه گذاری سرمایه گذاری های خود را متنوع سازی می کنند و به منظور این متنوع سازی از طبقه های گوناگونی از دارایی ها بهره می گیرند . سهام ، اوراق قرضه ، املاک و مستغلات ، مواد معدنی ، مواد کشاورزی ، کالا ها ، اوراق خزانه ، بیت کوین و غیره را می توان از طبقه های گوناگون این دارایی ها نام برد . سرمایه گذاران درصد خاصی از سرمایه خود را برای هر کدام از این دارایی ها در نظر می گیرند .
این سرمایه گذاران پس از آنکه طبقه سرمایه گذاری خود را انتخاب نمودند ، مجددا شروع به متنوع سازی در درون آن طبقه می نمایند . به طور مثال ، پس از آنکه طبقه سهام را انتخاب نمودند ، در سهام گوناگونی سرمایه گذاری می کنند که خیلی با یکدیگر مرتبط نباشند و به صنایع گوناگونی مربوط باشند ؛ یا اینکه سهامی را برمی گزینند که دارای حجم بازار متفاوت باشد .
متنوع سازی خارجی
سرمایه گذاران این امکان را دارند که حتی از متنوع سازی بهرهبرداری بهتری نمایند و سرمایه گذاری در اوراق بهادار خارج نیز انجام دهند . تصور کنید یک سرمایه گذار آمریکایی به منظور کاهش ریسک در بورس اوراق بهادار ژاپن سرمایه گذاری نماید ، بنابراین ، در صورت رخ دادن مشکل برای اقتصاد آمریکا ، امکان دارد آن مشکل گریبانگیر اقتصاد ژاپن نشود و در نتیجه این سرمایه گذار دچار ضرر نگردد .
متنوع سازی و سرمایه گذار خرد
زمان و بودجه به عنوان دو مانع به حساب می آیند که موجب می گردند تعداد زیادی از سرمایه گذاران خرد از به وجود آوردن تنوع در پورتفولیوی خود خودداری نمایند . به همین دلیل است که سرمایه گذاران خرد بیشتر به صندوق های سرمایه گذاری علاقه نشان می دهند و تعداد زیادی از آنها ، در این صندوق ها سرمایه گذاری می کنند .
این در حالیست که صندوق های سرمایه گذاری موجب به وجود آمدن تنوع در سرمایه گذاری می گردند و سرمایه گذاری در طبقه های گوناگونی از دارایی ها را فراهم می نمایند ، ولی ای تی اف ها (ETFs) به سرمایه گذاران این توانایی را می دهد که به بازار هایی همچون بازار کالا دسترسی داشته باشند که دسترسی داشتن به همچین بازار هایی در حالت عادی سخت است .
عیوب متنوع سازی
قطعا متنوع سازی دارای مزیت های بسیاری است و موجب کاهش ریسک می شود ؛ اما این روش ها معایبی نیز دارد . این شیوه خیلی زمانبر است و مستلزم وقت بسیاری جهت انتخاب دارایی های گوناگون می باشد . از سوی دیگر ، این شیوه گران است و خرید و فروش مجموعه ای از دارایی ها موجب متحمل شدن کارمزد های بسیاری می گردد . در حقیقت ، متنوع سازی همانند یک شمشیر دولبه عمل می کند که قادر است به نفع سرمایه گذار باشد و یا برخی اوقات موجب ضرر او شود .
تصور کنید شما اقدام به سرمایه گذاری در شش سهم نمودید و طی مدتی یکی از این سهام دو برابر می گردد . در این صورت شما توانستید سود به دست آورید ، ولی در صورتی که تمامی پول خود را در آن سهم سرمایه گذاری می نمودید ، سود خیلی زیادتری به دست می آوردید . بنابراین همانگونه که متنوع سازی موجب کاهش ریسک می شود ، سودآوری را نیز حداقل در کوتاه مدت کاهش می دهد .
متنوع سازی و اسمارت بتا (smart beta)
استراتژی های اسمارت بتا (به کارگیری تعدادی از مزیت های سرمایه گذاری منفعلانه و ترکیب نمودن آن با مزایای سرمایه گذاری فعالانه) اقدام به فراهم نمودن متنوع سازی با دنباله گیری شاخص های زیربنایی می کنند و حتما سهام را با با در نظر گرفتن حجم بازار آنها مورد سنجش قرار نمی دهند . در اینجا هدف اصلی چگونگی بهتر عمل کردن خود شاخص است . در این شیوه ، با مورد بررسی قرار دادن مسائل بنیادین دارایی ها و تجزیه و تحلیل عینی آنها ، اقدام به سازمان دهی دوباره پورتفولیو ها می کنند .
مثالی در دنیای حقیقی
تصور کنید یک سرمایه گذار که جسارت زیادی دارد و سطح بالایی از ریسک را مورد قبول قرار می دهد . اوراق بهادار ژاپن ، اوراق قرضه استرالیا و بازار آتی پنبه را بر می گزیند و آنها را در پورتفولیوی خود قرار می دهد . بدین صورت ، با در نظر گرفتن ویژگی های این دارایی های انتخاب شده و شفافیتی که وجود دارد ، سرمایه گذار این امکان را دارد تا از متنوع سازی حقیقی در سرمایه گذاری خود مطمئن شود . البته این سرمایه گذار این امکان را دارد تا اقدامات دیگری نیز به منظور کاهش ریسک انجام دهد .
با مطالعه زیاد و همچنین مشورت با کارشناسان مالی نیز می توانید سرمایه گذاری بهتری داشته باشید و برای دوران پیری و بازنشستگی خود پس انداز بیشتری داشته باشید .
منبع : investopedia
دیدگاهتان را بنویسید