توضیحاتی پیرامون ‏ارز غیر قابل تبدیل Non-convertible Currency

ارز غیرقابل تبدیل به مناقصه قانونی هر کشوری گفته می شود که به صورت آزاد در بازار ارز جهانی معامله نمی شود.

نکات کلیدی

ارز غیرقابل تبدیل به مناقصه قانونی هر کشوری گفته می شود که به صورت آزاد در بازار ارز جهانی معامله نمی شود.

یکی از مهمترین دلایلی که یک ملت برای تبدیل واحد پول خود به ارز غیرقابل تبدیل انتخاب می کند ، جلوگیری از پرواز سرمایه به مقصد خارج از کشور است.

برای سرمایه گذاران فراساحلی که قصد تجارت با کشورهایی را دارند که ارزهای غیرقابل تبدیل دارند ، باید این کار را با استفاده از ابزار مالی موسوم به فوروارد غیرقابل تحویل (NDF) انجام دهند.

درک ارزهای غیرقابل تبدیل

همانطور که از نام آن پیداست ، تبدیل ارز غیرقابل تبدیل به مبالغ قانونی دیگر به غیر از مقدار محدود در بازار سیاه ، در واقع غیرممکن است. وقتی واحد پول یک کشور غیرقابل تبدیل باشد ، تمایل به محدود کردن مشارکت کشور در تجارت بین الملل دارد. علاوه بر این ، میتواند تعادل تجاری خود را نیز مخدوش کند.

ارز غیرقابل تبدیل به ارزی است که در درجه اول برای معاملات داخلی مورد استفاده قرار می گیرد و به طور آشکار در بازار فارکس معامله نمی شود. این معمولاً نتیجه محدودیت های دولت است که مانع مبادله آن با ارزهای خارجی می شود. یک ارز غیرقابل تبدیل معمولاً به عنوان “ارز مسدود شده” شناخته می شود.

یکی از اصلی ترین دلایلی که یک ملت برای تبدیل واحد پول خود به ارز غیرقابل تبدیل انتخاب می کند ، جلوگیری از پرواز سرمایه به مقصد خارج از کشور است. غیر قابل تبدیل می تواند برای محافظت از واحد پول کشور در مقابل نوسانات ناخواسته استفاده شود.  اگر اقتصاد یک کشور بی جهت در برابر تحرکات بازار آسیب پذیر باشد ، این امر خصوصاً سودمند است. کشورهایی که ارزهای غیرقابل تبدیل دارند ، در گذشته دوره هایی از ابر تورم را تجربه کرده اند.

بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی به دلیل نوسانات اقتصادی بیش از حد تاریخی ، ارز غیرقابل تبدیل دارند. پزوی واقعی برزیل ،آرژانتین و پزوی شیلی سه نمونه از این دست هستند. هر سه دارای ارز بازار سیاه هستند ، جایی که ارز محلی در آنجا خرید و فروش می شود و با کالاها و خدمات مبادله می شود.

ارز غیرقابل تبدیل و NDF

برای سرمایه گذاران فراساحلی که قصد تجارت با کشورهایی را دارند که ارزهای غیرقابل تبدیل دارند ، باید این کار را با استفاده از ابزار مالی موسوم به فوروارد غیرقابل تحویل (NDF) انجام دهند.  یک NDF هیچگونه مبادله فیزیکی با واحد پول محلی ندارد ، بلکه خالص جریانات نقدی با ارز قابل تبدیل ، معمولاً دلار آمریکا تسویه می شود ، که این امر باعث غیرقابل تبدیل بودن ارز داخلی می شود.