توضیحاتی پیرامون Coinjoin
CoinJoin یک استراتژی ناشناس سازی است که از حریم خصوصی کاربران بیت کوین در هنگام انجام معاملات با یکدیگر محافظت میکند.
CoinJoin به چندین طرف احتیاج دارد که به طور مشترک توافق نامه ای را برای آمیختن کوین های خود در معامله بیت کوین امضا کنند که در آن نتیجه معامله باعث می شود تعداد شرکت کنندگان به همان تعداد کوین باشد اما آدرس ها با یکدیگر مخلوط شده اند تا پیگیری خارجی را با مشکل مواجه کند.
این فرآیند همچنین به عنوان اختلاط کوین شناخته می شود.
نکات کلیدی
CoinJoin فرآیندی برای ایجاد یک معامله چند طرفه بیت کوین است که در آن همه طرفین معامله همان مقدار بیت کوین را وارد می کنند و از آن استفاده می کنند ، اما آدرس ها در معامله مخلوط می شوند و ردیابی منشا کوین ها دشوار است.
CoinJoin معمولاً به صورت خودکار توسط کیف پول انجام می شود که یک ویژگی نرم افزاری برای اجازه دادن به CoinJoin ایجاد کرده است. اجرای CoinJoin بدون ابزار کار دشواری است و به مهارت های پیشرفته کد نویسی نیاز دارد.
از آنجا که این فرایند به معنای ناشناس ماندن معاملات بیت کوین است ، تنظیم کنندگان ارز و دولتها به آن چشم پوشی می کنند.
CoinJoin چگونه کار می کند؟
CoinJoin برای معرفی لایه ای از حریم خصوصی به معاملات عمومی بیت کوین در غیر این صورت توسعه داده شد. این عبارت توسط گرگوری مکسول ، توسعه دهنده بیت کوین ، در یک موضوع اعلامیه در انجمن بیت کوین ایجاد شده است
چرا بیت کوین خصوصی نیست؟
اگرچه بیت کوین در روزهای اولیه شهرت خود را به عنوان ناشناس می دانست و از این رو برای معاملات در سایت های darknet مورد استفاده قرار می گرفت ، ارز رمزنگاری شده در واقع حریم خصوصی بسیار کمی را ایجاد می کند. آدرس های بیتکوین نام و آدرس کاربران را لیست نمی کند ، اما آنها به راحتی قابل ردیابی هستند و ممکن است کسی بتواند آدرس IP شما را با معامله بیت کوین شما مرتبط کند.
پس از شناسایی یک کاربر ، محققان می توانند از روشهای رایج پزشکی قانونی دیجیتال برای ردیابی تمام مخاطبین موجود در شبکه استفاده کنند. این یک اشکال از بیت کوین نیست ، بلکه پایه و اساس سیستم “بی اعتماد” آن است: همه معاملات برای جلوگیری از کلاهبرداری کاربر عمومی هستند.
کوین های دیگری ساخته شده اند تا حریم خصوصی کاربران را در کد کوین بگنجانند. Monero ، ZCash و Dash نمونه های برجستهای هستند. فناوری حفظ حریم خصوصی Monero مشابه CoinJoin است ، از این جهت که از امضاهای حلقه ای برای مخلوط کردن امضای اسپندر با امضای سایر کاربران استفاده می کند تا آدرس های ردیابی تقریباً غیرممکن شود.
CoinJoin اولین نسل هک حریم خصوصی برای بیت کوین است
کاربری که می خواهد CoinJoin را در معاملات بیت کوین خود پیاده سازی کند ، باید کاربر دیگری را پیدا کند که همچنین می خواهد کوین ها را با هم مخلوط کند و با هم معامله مشترکی را آغاز کنند. آدرسی که بیت کوین از آن ارسال می شود به عنوان ورودی شناخته می شود.
معاملات زیر را که همزمان انجام شده اند در نظر بگیرید: A موردی را از B خریداری می کند ، C یک مورد را از D خریداری می کند ،و E نیز یک مورد را از F خریداری می کند. بدون CoinJoin ، دفتر کل بلاک چین سه معامله جداگانه برای هر مسابقه ورودی–خروجی ثبت می کند. با CoinJoin ، فقط یک معامله منفرد ثبت می شود. این دفتر نشان می دهد که بیت کوین از آدرس های A ، C و E به B ، D و F پرداخت می شود. با پوشاندن معاملات انجام شده توسط همه طرف ها ، یک ناظر نمی تواند با اطمینان کامل تعیین کند که چه کسی بیت کوین را برای چه کسی ارسال کرده است.
ابزار Coinjoin
اگرچه این فرایند از نظر تئوری واضح به نظر می رسد ، اما در عمل پیوستن به معاملات به چند دلیل دشوار است. برای اینکه شرکتکنندگان در پیوستن ناشناس بمانند ، آنها باید از طریق شبکه Tor متصل شوند ، آنها باید اطلاعات زیادی در مورد کدگذاری داشته باشند و باید به یکدیگر اعتماد کنند.
برای غلبه بر این موانع ، توسعه دهندگان CoinJoin شروع به ایجاد ابزارهایی کردند که روند کار را برای بیشتر کاربران به صورت خودکار انجام دهد. اولین تلاشها برای استفاده از ابزار CoinJoin در کیف پولها انجام شد. اولین نمونه های آن کیف پول دارک ،JoinMarket و SharedCoins بودند. هدف این سیستم عامل ها فراهم کردن سطح اضافی پوشاندن اطلاعات برای کاربرانی است که در بیت کوین معامله می کنند.
تلاش های بعدی شامل کیف پول Wasabi و Whirlpool از کیف پول Samourai است. با این حال ، در مورد چگونگی قابل اعتماد بودن و امنیت این کیف پول ها و چگونگی ناشناس نگه داشتن دارایی های بیت کوین اختلاف نظر وجود دارد.
دیدگاهتان را بنویسید