توضیحاتی پیرامون Near

مسائل مقیاس پذیری همیشه آزار دهنده بلاکچین های اولیه مانند بیت کوین و اتریوم است. در سال 2017 ، یک بازی Etreum DApp ،CryptoKitties ، یک بازی کلکسیونی دیجیتال که توسط Dapper Labs ساخته شده بود ،چنان محبوب شد که شبکه را مسدود کرد ، و پردازش معاملات را تقریباً متوقف کرد. این بلاکچین های نسل اول و دوم مقیاس پذیر نیستند زیرا هر گره معتبر باید هر معامله ای را پردازش کند.

راه حل های بسیاری وجود دارد تا بلاکچین رابسیار مقیاس پذیر کند. یکی از آنها Sharding نامیده می شود که پروتکل های NEAR برای کنترل‌ توان عملیاتی بزرگ کاملاً موفقیت آمیزاجرا کرده اند.

Near چیست؟

پروتکل NEAR، یک بستر توسعه غیرمتمرکز است که در بستر پروتکل NEAR ساخته شدهاست که یک بلاکچین عمومی، سازگار با محیط زیست و اثبات سهام است. این پروتکل در ژانویه سال 2018 راه اندازی شد. مرکز NEAR در سانفرانسیسکو ، کالیفرنیا مستقر است.

NEAR عمدتاً بر ایجاد سهولت برای توسعهدهندگان برای توسعه DApp ها و حفظ آنها حتی زمانی که برای میلیون ها کاربر مقیاس دارند تمرکز دارد. طبق NEAR Inc ، “این شرکت به اندازه کافی ایمن است که می تواند داراییهای با ارزش بالا مانند پول یا هویت را مدیریت کند و به اندازه کافی عملکردی داشته باشد که بتواند آنها را برای افراد مفید کند و قدرت Web Open را در دست آنها قرار دهد.”

طبق وب سایت آن ، این پروتکل به قدری سازگار با توسعه دهنده است که حتی یک توسعه دهنده غیر بلاکچین نیز به لطف مجموعهای از برنامههای نمونه به راحتی می تواند DApp بسازد. این پلتفرم همچنین از OSS Stack به خوبی پشتیبانی می کند که به توسعهدهندگان اجازه میدهد با استفاده از هر زبانی که در WebAssemble (WASM) کامپایل میشود ، قراردادهای هوشمند بلاکچین را بنویسند، با استفاده از AssemblyScript و Rust.

پروتکل NEAR قصد دارد در دسترس ترین شبکه در دنیا برای توسعه دهندگان و کاربران نهایی آنها باشد ، در حالی که هنوز مقیاسپذیری و امنیت را برای سرویس دهی به همان کاربران تضمین می کند. برای ایجاد این امکان ،ساخت برنامه های غیرمتمرکز و در حال استفاده از کاربران با تجربه عالی و برنامه های مقیاسسازی امکان پذیر است.

NEAR تلاش می کند تا از طریق دو ویژگیاصلی خود به مأموریت خود برسد: اجماع آستانه اثبات سهام (TPoS) ، طراحی Nightshade Sharding.

سازوکار اجماع آستانه اثبات سهام (TPoS)

پروتکل NEAR از مکانیزم اجماع جدیدی به نام Thresholded Proof-of-Stake (TPoS) استفاده می کند تا اطمینان حاصل کند که تراکنش ها به درستی تأیید شده اند. طبق NEAR ، TPoS حمله به شبکه و اعتبار سنجی اطلاعات نادرست را دشوار و گران می کند.

طبق گفته Stakin ، یک اپراتور زیرساخت برای بلاک چین های عمومی Proof-of-Stake (PoS) ، ایده پشت سیستم های TPoS این است که “یک روش از پیش تعیین شده برای ایجاد تعداد زیادی از شرکت کنندگان در حفظ شبکه ، تمرکززدایی و امنیت را افزایش می دهد و پاداش عادلانه ای ایجاد می کند.”

شرکت کنندگان در شبکه با شاهدان در پرونده NEAR تماس گرفتند ، برای تولید و تأیید بلوکها ، توکن های سهام را به دست آوردند و در ازای آن ، پاداش بلوک دریافت می کنند. برخلاف سایر سیستم عامل های PoS که اعتبارسنج ها فقط بخشی از هزینه های معامله را دریافت می کنند، در نزدیکی آنها پاداشهایی دریافت می کنند که از تورم عرضه توکن ، هزینه های معامله و هزینه های ذخیره حاصل می شود.

همه اعتبار سنج ها باید مقدار مشخصی از توکن بومی NEAR به نام NEAR را در نظر بگیرند ، که نشان دهنده وثیقه ای در برابررفتارهای نادرست آنها است. پروتکل NEAR به طور خودکار بهترین اعتبار سنج ها را با حراج در پایان هر دوره انتخاب می کند. طول هر دوره NEAR تقریباً 12 ساعت است.

Nightshade Sharding Design

با توجه به بررسی اجمالی NightShade ، دلیل کم بودن توان بلاکچین اولیه این است که هر گره در شبکه نیاز به پردازش هر معامله دارد. راهحلهای زیادی برای حل مسئله توان عملیاتی در سطح پروتکل ارائه شده است.

یکی این است که همه محاسبات را به مجموعه کوچکی از گره های قدرتمند واگذار کنید ، و آنهایی که هر گره در شبکه دارند فقط یک زیرمجموعه از کل کار را انجام می دهند ، مانند سولانا و الگوراند. اما بازده هنوز توسط آنچه یک ماشین می تواند پردازش کند محدود است.

اما NEAR از یک طرح منحصر به فرد به نام Nightshade استفاده می کند ، که در آن تیم این سیستم را به عنوان یک بلاکچین واحد مدلسازی کرده است. طبق گفته این شرکت:

“در Nightshade ما این سیستم را به عنوان یک بلاکچین واحد مدل سازی می کنیم که در آن هر بلوک منطقی شامل تمام تراکنش های مربوط به تمام خرده ریزها است و کل وضعیت همه خرده ها را تغییر می دهد. از نظر فیزیکی ،هیچ شرکت کننده ای حالت کامل یا بلوک کامل منطقی را بارگیری نمی کند. در عوض ، هر یک از مشارکت کنندگان در شبکه فقط وضعیت مربوط به خردهایی را که برای آنها اعتبار سنجی میکنند ،حفظ می کنند و لیست تمام تراکنش های موجود در بلاک به قطعات فیزیکی تقسیم میشود ، یک قطعه در هر قسمت. “