آنچه درباره بایت کوین لازم است بدانید
بایت کوین یک رمز ارز پایه خصوصی و غیر متمرکز است. در واقع این ارز دیجیتال اولین رمز ارز خصوصی است که به صورت متن باز توسعه داده شد و از آنجایی که اولین ارز دیجیتال متن باز بود، مورد توجه بسیاری از توسعه دهندگان قرار گرفت.
میدانید که پیش از خرید یک ارز دیجیتال باید اطلاعات جامعی درباره آن داشته باشید تا بتوانید درباره سرمایه گذاری روی آن تصمیم بگیرید. ما در این مقاله اطلاعات مرتبط با BCN را ارائه می‌دهیم، اما هیچ کدام از این اطلاعات به معنی تایید یا نفی خرید این ارز دیجیتال نیستند. بهتر است بعد از شناخت آن، تحلیل‌های لازم را درباره بازار انجام دهید و تنها به مطالب این مقاله بسنده نکنید.
چرا بایت کوین طراحی شد؟
بایت کوین (BCN) حدود یک سال بعد از بیت کوین وارد بازار شد، هدف از ایجاد این ارز دیجیتال انجام معاملات به صورت کاملا خصوصی، ناشناس، غیرمتمرکز، غیر قابل ردیابی و البته رایگان بود. در واقع این ارز طراحی شد تا معایب بیت کوین را پوشش دهد.
از طرفی این رمز ارز متن باز بود و کاربران هم می‌توانستند به عنوان توسعه دهنده و هم به عنوان ماینر در آن فعالیت داشته باشند. در واقع سیستم شما به عنوان بخشی از شبکه بلاک چین مورد استفاده قرار می‌گیرد و به افزایش سرعت و کارایی شبکه کمک می‌کند، البته این موضوع شرایط خاصی دارد و برای تبدیل شدن به ماینر به سیستم‌های قدرتمند نیاز داریم.
بایت کوین و مونرو دو ارز دیجیتالی هستند که مدتی در تعامل با یکدیگر فعالیت می‌کردند، مونرو یکی از فورک‌های (fork) BCN بود. فورک بروزرسانی‌هایی است که برای بهبود سیستم یک ارز دیجیتال ارائه می‌شود. پس می‌توان گفت که مونرو برای از بین بردن باگ‌های بایت کوین وارد بازار شد.
مزیت‌های ارز دیجیتال BCN
در بایت کوین از امضاهای حلقه‌ای (Ring signatures) برای ناشناس شدن تراکنش‌ها استفاده می‌شود. در این روش برای هر فرستنده یک کلید عمومی یکبار مصرف تعریف می‌شود، در این روش کلیدهای عمومی باهم در یک گروه قرار می‌گیرند تا خروجی‌هایی که ارزش مشترک دارند، با هم در یک تراکنش ترکیب شوند. این ترکیب مزیت‌های مختلفی دارد:
تقریبا محال است که بفهمید دو طرف معامله چه کسانی هستند و بایت کوین از کجا آمده و به کجا رفته است.
کلیدهای عمومی کاملا محافظت شده هستند و غیر قابل هک خواهند بود.
آدرس‌های موجود در شبکه بلاک چین غیر قابل لینک دهی می‌شوند. بنابراین افراد نمی‌توانند جزئیات فرایند کار بلاک چین را تجزیه و تحلیل کنند.
تراکنش BCN با سرعت بالایی تایید می‌شوند. هر تراکنش به طور متوسط بعد از دو دقیقه تایید و انجام می‌شود.
امنیت بایت کوین
از دیگر مزیت‌های بایت کوین می‌توان به امنیت بالای آن اشاره کرد، شبکه بلاک چین BCN با استفاده از سیستم‌هایی که در معاملات درگیر هستند، تشکیل می‌شود. بنابراین هرچقدر تعداد این سیستم‌ها افزایش پیدا کند، قدرت بلاک چین بیشتر می‌شود و امنیت آن ارتقا پیدا می‌کند. بنابراین همه ارزهایی که در معامله وجود دارند، محافظت شده هستند و حتی زمانی که وارد کیف پول‌های دیجیتال می‌شوند نیز ایمن باقی می‌مانند. (البته در صورتی که صاحب کیف پول، کلیدهای خصوصی والت خود را در اختیار فرد دیگری قرار ندهد).
دلیل دیگری نیز برای امنیت بایت کوین وجود دارد، اگر یک هکر بخواهد به کلیدها و حساب‌‌های کاربری این ارز دیجیتال دسترسی داشته باشد، به سیستم‌های قدرتمند نیاز دارد که برق زیادی مصرف می‌کنند. در واقع هر چیزی که از هک BCN به دست می‌آورد را باید برای تأمین منابع خرج کند! پس هک BCN عملا سودی برای هکرها ندارد.
استخراج بایت کوین
BCN یک ارز دیجیتال محدود است. یعنی زمانی که تعداد آن به ۱۸۴.۷۴۰.۰۰۰.۰۰۰ برسد، دیگر امکان استخراج آن وجود ندارد و تاکنون ۹۹ درصد از این مقدار استخراج شده است. محدودیت ارزهای دیجیتال مزایا و معایب منحصر به فردی دارد و این موضوع باعث می‌شود به مرور زمان ارزش هر کوین اضافه شود و این موضوع به نفع سرمایه گذاران است. اما افزایش بیش از اندازه قیمت این ارز دیجیتال در نهایت باعث می‌شود که کاربردی نباشد و در تراکنش‌های روزمره مورد استفاده قرار نگیرد.
هرکسی می‌تواند به عنوان ماینر BCN فعالیت داشته باشد. این ارز دیجیتال از طریق الگوریتم تساوی گرا استخراج و ماینینگ آن با CPU (رایانه‌های شخصی) انجام می‌شود، البته به مرور زمان و با هر بار ماینینگ میزان پاداش ماینر کاهش پیدا می‌کند. ماینرها می‌توانند محدودیت‌های دلخواهی برای اندازه بلاک‌های استخراج شده تعریف کنند، البته اندازه تعیین شده باید کم‌تر از دو برابر میانگین اندازه بلاک‌های قبلی باشد.
میزان سختی شبکه با توجه به تغییرات هش، تغییر می‌کند. این موضوع باعث می‌شود که حتی زمانی که شبکه بلاک چین شلوغ است و تعداد ماینرها افزایش پیدا کرده، سرعت تراکنش‌ها کاهش پیدا نکند.
حواشی پشت پردا بایت کوین
این ارز دیجیتال از همان ابتدای ورود به بازار حواشی مختلفی داشت که باعث بی‌اعتمادی کاربران به آن شد. اولین حاشیه‌ای که درباره BCN ایجاد شد، هنگام عرضه اولیه آن بود، این ارز دیجیتال زمانی به بازار عرضه شد که ۸۲ درصد از آن استخراج شده بود. این موضوع ابهامات بسیاری به وجود آورد و سرمایه گذاران بر این باور بودند که شاید بایت کوین خیلی هم غیرمتمرکز نباشد و این ۸۲ درصد استخراج شده، در اختیار چند فرد خاص قرار گرفته باشند. در این صورت BCN به عنوان یک ارز متمرکز فعالیت می‌کند.
مشکل بعدی که برای این ارز دیجیتال ایجاد شد، ورود نسخه‌های تقلبی آن به بازار بود.، این مشکل برای چند ارزی که تحت شبکه کریپتو نوت کار می‌کنند، به وجود آمد. به دلیل باگ نرم افزاری موجود در کریپتو نوت، شخصی توانست حدود یک میلیارد دلار بایت کوین تقلبی تولید کند و آن‌ها را به سرمایه گذاران ناآگاه بفروشد.
بایت کوین در صرافی بایننس نیز با مشکلاتی مواجه شد. تراکنش‌های این ارز دیجیتال بار زیادی برای صرافی داشت، این موضوع باعث شد که بایننس برای مدتی تراکنش‌های BCN را متوقف کند. به همین دلیل سرمایه گذاران نتوانستند ارزهای خود را خرید و فروش کنند و حباب قیمت در این ارز دیجیتال ایجاد شد.
دیدگاهتان را بنویسید