آیا بانک ها قصد دارند با ارائه راه حل های امانی، در زمینه ارزهای دیجیتال، انحصاری شوند؟

همانطور که چندین بانک، خدمات امانی رمزنگاری را ارائه می دهند، در حال حاضر، هولدرها بایستی یک جمله قدیمی بیت کوین را مد نظر قرار دهند: آیا بانک ها، می توانند بانک خود و دیگران باشند؟

هفته گذشته، BNY Mellon، قدیمی ترین بانک ایالات متحده، اعلام کرد که راه حل های امانی را ارائه خواهد داد و از فشار سرمایه گذاران نهادی، خارج می شود. به همین ترتیب، اسناد ماه دسامبر (آذر) حاکی از آن است که بانک دویچه آلمان در حال برنامه ریزی به منظور ارائه راه حل های امانی همراه با انجام معاملات و خدمات صدور رمزارز می باشد.

با این حال، در حالی که هر دو بانک، تجربه استفاده از طیف وسیعی از دارایی ها را دارند، لزوماً بدین معنی نیست که آنها برای خدمات امانی رمزنگاری، آماده هستند.

جین مایکل پیلهون (Jean Michel Pailhon)، معاون راه حل های تجاری در Ledger طی مصاحبه ای با Cointelegraph گفت: “دارایی های دیجیتال، کاملاً از دارایی های سنتی مانند اوراق قرضه و سهام متفاوت هستند. طراحی دارایی های دیجیتال، بصورت غیرمتمرکز انجام شده و بنابراین، مالکیت آنها به یک مدل کاملاً متفاوت متکی است که نمی تواند از زیر ساخت های متمرکز موجود در بانکداری سنتی استفاده مجدد کند. برای نگهداری دارایی های رمزنگاری، شما به یک زیرساخت کاملاً جدید احتیاج دارید. “

خدمات امانی، حتی برای موسساتی که خدمات رمزنگاری را ارائه می دهند، نیز بسیار پیچیده است. تنها سال گذشته، طی حمله مهاجمین به صرافی رمزنگاری KuCoin، ، بیش از 200 میلیون دلار خسارت وارد شد. ارائه خدمات امانی، سبب جذب هکرها شده و به گفته کارشناسان، حتی بسیاری از صرافی های رمزنگاری، عمدتاً رویکرد مناسبی در زمینه امنیت خدمات امانی ندارند.

دیما بودورین (dyma Budorin)، هم بنیانگذار و مدیرعامل شرکت Hacken، سال گذشته به Cointelegraph گفت:”تنها چند صرافی رمزنگاری مانند Kraken، Gemini و Binance در حال سرمایه گذاری زیادی برای اثبات کنترل داخلی مناسب بر روی پروتکل های مدیریت کلیدهای شخصی خود می باشند.

اگر بانک های بزرگ بخواهند رویکرد امنیتی مناسبی را داشته باشند، در حقیقت سه گزینه، پیش رو خواهند داشت.

“آنها می توانند از یک ساختار امانی نظارت شده موجود، استفاده نمایند، می توانند زیرساخت امانی خود را ساخته و تنظیم نمایند و یا می توانند یک تکنولوژی امانی را خریداری کرده، استفاده و تنظیم نمایند.

بخصوص، اگر بانک ها تصمیم بگیرند که راه حل های خود را ارائه دهند، هزینه و زمان زیادی صرف خواهد شد. بانک ها مجبور به استخدام توسعه دهندگان اختصاصی به منظور “تخصیص سرمایه کلان برای زیرساخت شامل دیتاسنترها، سرورها و اجرای دامنه نظارتی، روندی که ممکن است به تنهایی، 6 تا 12 ماه، طول بکشد، خواهند بود.”

“سطوح تلاش و سرمایه گذاری ها به منظور ارائه راه حل های مورد نیاز، به تنهایی از سوی یک سازمان، امکان پذیر نمی باشد. برای تأمین میلیاردها دلار دارایی دیجیتال، به تکنولوژی ها و فرآیندهای نظارتی متفاوتی نیاز است.”

بر اساس اظهارات Pailhon، صرف نظر از اینکه بانک ها چه مسیری را طی می نمایند، ارائه راه حل های امانی توسط بانک هایی مانند BNY Mellon، نشانه ای از مشروعیت رو به رشد رمزارزها می باشد. علاوه بر این، با رشد کل ارزش بازار رمزارزها و افزایش ارزش دارایی برای مؤسسات و حتی برخی از افراد، ارائه راه حل های مطمئن امانی، از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد شد.

“شما نمی توانید از 5، 10 یا 50 میلیارد دلار بیت کوین با یک سرور مستقر در یک گاراژ یا یک رایانه واقع در پناهگاهی در کوههای آپالاچین محافظت کنید. شما باید زیرساخت امانی کاملاً انعطاف پذیر، ایمن، قابل تأیید و کنترل را ایجاد کنید که بتواند خدمات مقیاس پذیر و مناسب را به میلیون ها کاربر ارائه دهد و صدها هزار معاملات دارایی دیجیتال را در یک ماه پشتیبانی کند. موفقیت و پذیرش دارایی های دیجیتال و صنعت مدیریت آنها در آینده، به این امر، بستگی خواهد داشت. “

این مطلب صرفاً ترجمه از منبع ذکر شده بوده و مسئولیت آن با آکادمی هلاکوئی نمی باشد.

منبع: Cointelegraph