توضیحاتی پیرامون توکن ERC20

ERC20 چیست

در صورتی که شما نیز در حیطه‌ی ارزهای دیجیتال فعالیت دارید ، قطعا خیلی اسم توکن‌های ERC20 به‌ گوشتان خورده است . استاندارد ERC20 ویژه‌ی توکن‌هایی می باشد که بلاک چین اتریوم را به‎عنوان بستر ارزی خود مورد استفاده قرار می دهند . ۹۹% توکن‌های اتریوم ، استاندارد ERC20 را دارند . این استاندارد برای توسعه دهندگانی می باشد که هنوز بلاکچین خود را به وجود نیاوردند و تصمیم دارند با به وجود آوردن یک توکن ECR20 بر روی بلاکچین اتریوم ، با انجام یک ICO اقدام به تامین مالی پروژه‌های خود نمایند .

در این مقاله فرض بر این است‌ که خواننده از قبل حداقل با مفاهیمی مثل بلاکچین‌های اتریوم ، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dapp) ، اتر(ether) ، قراردادهای هوشمند و ICO ها آشنا است .

به طور خلاصه می توان گفت اتریوم یک پلتفرم محاسباتی توزیع شده متن‎باز (open-source) به شمار می رود‌ که بر بستر بلاکچین است . این پلتفرم محاسباتی که همان شبکه اتریوم است ، میزبان نرم افزارهای غیرمتمرکز (dapps) محسوب می شود که اجرای آن با هزاران خط کد صورت می گیرند ؛ این کدها قراردادهای هوشمند می باشند ، کلیه‌ی معاملات در شبکه اتریوم با ارز دیجیتال اتریوم یعنی همان اتر صورت می گیرند و همچنین هزینه‌های محاسباتی اجرای قراردادهای هوشمند هم پرداخت آن با اتر صورت می گیرند .

برخی از این نرم افزارهای غیرمتمرکز نیازمند یک ارز درون نرم افزاری (in-dapp) اضافی می باشند . نرم افزارهای غیرمتمرکز جدید ، اقدام به معرفی ارز ویژه‌ی خود با نام توکن (token) می‌نمایند و به وسیله‌ی ارائه و فروش اولیه سکه (ICO) منابع مالی را به وجود می آورند . پلتفرم بلاکچین اتریوم به شیوه‌ای ایجاد شده است که کلیه‌ی انواع نرم افزارهای های غیرمتمرکز را مثل آن‌هایی که نیازمند ایجاد ، نگهداری و انتقال دارایی‎های دیجیتال هستند ، در درون خود رشد و پرورش می دهند .

این توکن‌های خاص و درون‌ نرم افزاری اتریوم ، به منظور به وجود آوردن یک شبکه از نرم افزارهای غیرمتمرکز مورد استفاده قرار می گیرند که این شبکه خود در پرداخت‌های در بستر مرورگر و کارت‌های اعتباری برای ارزهای دیجیتال استفاده می شود . همه‌ی ایده‎هایی که در اینجا عنوان شد ، انجام شد و همان توکن‌های درون‌نرم افزاری غیرمتمرکز اتریوم محسوب می شوند که یک استاندارد برنامه‎نویسی خیلی معمولی را مورد استفاده قرار می دهند . در حقیقت ، ۹۹% از کل توکن‌های اتریوم که به کار گرفته شده اند همین استاندارد یعنی استاندارد ERC20 را دنبال می کنند . 

استاندارد توکن ERC20 که تشکیل دهنده‌ی حروف اول کلمات Ethereum Requests for Comment (درخواست‌های اتریوم به منظور نظرخواهی) است ، یک مجموعه استاندارد از قوانین برنامه نویسی به حساب می آید که مورد انتظار است تمامی توکن‌هایی که بر بستر اتریوم هستند ، آن را پیگیری نمایند . توسعه‌دهندگان در خصوص شش تابع و دو رویداد به توافق رسیدند که به عنوان حداقل توکن قابل پذیرش جهت اینکه رفتارهای مورد انتظار را عادی کنند ، در زمان برقراری ارتباط در شبکه اتریوم مدنظر قرار می گیرند . با به وجود آوردن این پروتکل ، توسعه دهندگان اتریوم به آسانی این امکان را پیدا می کنند تا اقدام به کار کردن با قراردادهای هوشمند خارجی نمایند .

چه تفاوتی بین کوین‎های مستقل با توکن‌های ERC20 وجود دارد ؟

توکن‎های مبتنی بر بلاکچین اتریوم ، دارایی‌های با ارزشی محسوب می شوند . دریافت و ارسال آنها مثل بیتکوین ، لایتکوین و اتریوم صورت می گیرد .

تفاوتی که این توکن‎ها با ارزهایی همچون بیتکوین دارند که دارای بلا‎کچین جداگانه هستند ، در این می باشد که این توکن‎ها آدرس‎های اتریوم را برای نقل و انتقال مورد استفاده قرار می دهند و اقدام به ارسال تراکنش‎های خود روی بلاکچین اتریوم می‌کنند ؛ این درحالیست که کوینی مانند بیتکوین ، دارای بلاکچین مخصوص به خودش است و ثبت و ضبط تراکنش‎های آن روی بلاکچین بیتکوین صورت می گیرند .

اما یکسری موارد هست که استاندارد ERC20 به آنها توجه نکرده است . در این استاندارد گیرنده از دریافت توکن اطلاع پیدا نمی کند . این مسئله ممکن است موجب از میان رفتن سرمایه کاربر گردد . به طور مثال در صورتی که شما توکن‌های خود را به آدرس قرارداد هوشمند یک توکن ERC20 دیگر بفرستید ، برای همیشه توکن‌های شما در آن آدرس گیر بیفتد ؛ این در حالیست که تراکنش‌های ایچنینی در اصل نباید صورت گیرد و باید برگشت داده شوند . 

توسعه دهندگان اتریوم به منظور برطرف نمودن این مشکل ، اقدام به معرفی استاندارد جدیدی به اسم ERC-223 نمودند . این استاندارد نمی گذارد که توکن به آدرسی که دریافت آن توکن را مورد پشتیبانی‌ قرار نمی دهد ، فرستاده شوند .

مشکل نرم افزاری batchOverflow از دیگر مشکلات است که این استاندارد محدودیتی برای آن مدنظر قرار نداده است . در صورتی که این مشکل در یک توکن وجود داشته باشد ، ممکن است موجب خرج‎کردن مبلغی بیشتر از موجودی ، از یک آدرس گردد . در آوریل سال ۲۰۱۸ ، به خاطر وجود این مشکل نرم افزاری ، برخی از صرافی‌ها به طور موقتی امکان برداشت و واریز تعدادی از توکن‌های ERC20 را مسدود کردند . این مشکل ، همان مشکل کلاسیک سرریزی نوع داده‌ای integer به شمار می رود که هکرها به وسیله‌ی آن امکان دستیابی به میزان بسیاری توکن ها را دارند  .

منبع: cointelegraph