رمزارز چیا چیست و چگونه می‌توان آن را استخراج کرد
طبق اطلاعات وب‌سایت رسمی، پروژه چیا خود را این‌گونه معرفی می‌کند:
شبکه چیا یک بلاک چین جدید و پلتفرم تراکنش هوشمند است که کارکردن با آن آسان بوده و کارآمد و امن است. ما معتقدیم که استفاده از ارز دیجیتال باید ساده‌تر از پول نقد باشد، از دست رفتن آن سخت‌تر باشد و تقریباً سرقت آن غیرممکن باشد. هر کس که بخواهد تراکنش‌ها را اعتبارسنجی کند، باید قادر باشد بدون نیاز به یک سخت‌افزار تک‌منظوره یا هزینه برق گزاف این کار را انجام دهد.
چیا، بلاک چین، ارز دیجیتال و پلتفرمی برای تراکنش‌های هوشمند است و هدف آن تسهیل پرداخت‌های فرامرزی و خدمات امانی است و بنیان‌گذار آن، برام کوهن (Bram Cohen)، خالق بیت‌تورنت است؛ شبکه اشتراک‌گذاری فایل قدیمی و مشهوری که زمانی دولت‌ها را بر سر مسائل کپی‌رایت فایل‌ها به چالش کشیده بود.
ایده‌ی چیا به‌عنوان بلاک چینی ارتقاءیافته و پلتفرمی برای قراردادهای هوشمند در آگوست ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) به وجود آمد. این شبکه در ۲۹ اسفند ۱۳۹۹ (۱۹ مارس ۲۰۲۱) اجرایی شده و ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ (۲۱ مارس ۲۰۲۱) تراکنش‌های رمزارز آن برای کاربران فعال شد.
پروژه‌ی چیا توانسته است پشتیبانی شرکت‌های مانند اندرسون هوروویتز و گلکسی دیجیتال را به خود جلب کند. این پروژه با هدف انجام تراکنش‌های تجاری بین‌المللی که سریع‌تر از بیت کوین باشد، در انتظار جلب نظر بانک‌ها است.
این رمز ارز برخلاف بیت کوین یا اتریوم برای استخراج کوین‌های جدید از اثبات کار (PoW) استفاده نمی‌کند و از الگوی اثبات فضا و زمان (PoST) استفاده می‌کند. چیا برای انجام محاسبات، به جای استفاده از دستگاه‌های نیرومند ASIC یا بهترین کارت‌های گرافیک، از فضای خالی هارددیسک برای فارم رمزارز با حداقل منابع موجود، استفاده می‌کند.
اثبات فضا و اثبات زمان چگونه کار می‌کند
اثبات فضا از مقداری از فضای بلااستفاده هارددیسک‌ها استفاده می‌کند. کاربران بلاک چین چیا که به آن‌ها «فارمر» گفته می‌شود، فضای خالی هارددیسکشان را با نصب نرم‌افزاری روی سیستم خود در اختیار شبکه قرار می‌دهند و شبکه مجموعه‌ای از داده‌های رمزنگاری را روی «پلات» ذخیره می‌کند. چیا هر ۱۰۱ گیگابایت از هارددیسک را یک بخش مجزا در نظر گرفته و آن را پلات می‌نامند. زمانی که بلاک چین رقابت روی بلاک بعدی را اعلام می‌کند، فارمرها پلات خود را برای داشتن نزدیک‌ترین هش به مقدار اعلام‌شده در رقابت، بررسی می‌کنند. احتمال اینکه فارمری پاداش بلاک را ببرد، برابر با درصد فضای کلی اختصاص داده‌شده توسط او در مقایسه با کل شبکه است. هرچه فارمر فضای بیشتری در اختیار شبکه بگذارد، احتمال بردش بیشتر می‌شود.
«اثبات زمان» به زمانی اندک بین ساخت دو بلاک نیاز دارد. اثبات زمان به‌وسیله‌ی «تابع تأخیر قابل تأیید یا VDF» اجرایی می‌شود که به زمانی مشخص برای انجام محاسبات نیاز دارد، البته این فرایند تأیید بسیار سریع است.
فارم چیا به محاسبات متوالی نیاز دارد و از آنجا که دستگاه‌هایی که به‌طور موازی کار می‌کنند در این روش کارساز نیستند، مصرف برق به حداقل می‌رسد.
نحوه استخراج (فارم) چیا
طبق اظهارات کوهن، هر شخصی که تمایل به شرکت در فارمینگ چیا داشته باشد می‌تواند نرم‌افزار مخصوصی را از سایت رسمی دانلود کند و با اختصاص فضای ذخیره‌سازی خود برای تأیید تراکنش‌ها، کسب درآمد داشته باشد. چیا را می‌توان توسط لپ‌تاپ‌ها، کامپیوتر‌های خانگی، شبکه‌های سازمانی و حتی رزبری پای استخراج کرد. هرچند که اگر از سیستمی قوی برای فارمینگ استفاده نکنید، عملا انجام این کار به‌صرفه نخواهد بود. همان‌طور که قبل نیز اشاره کردیم، چیا قسمت‌های ۱۰۰ گیگابایتی از هارد را فضایی به نام پلات تقسیم می‌کند. برای پلات کردن هر ۱۰۱ گیگابایت حافظه، ۳۵۶ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی موقت موردنیاز است که پس از اتمام کار این فضای موقت آزاد می‌شود. در هنگام پلات کردن به CPU و رم بالایی موردنیاز است؛ اما پس از اتمام فرایند پلاتینگ می‌تواند هارد درایو را از سیستم قوی جدا کرده و به سیستمی با مشخصات پایین‌تر انتقال داد، زیرا در الگوریتم فضا و زمان نیازی به سخت‌افزارهای پردازشی قوی نیست.
نکته‌ی مهم در هنگام استخراج چیا، اتمام هرچه زودتر فرایند زمان‌بر پلاتینگ است؛ زیرا با توجه به رشد بسیار سریع شبکه‌ی چیا، افزایش حافظه‌ی اختصاص داده‌شده به شبکه و اینکه فارم موفق، رابطه‌ی مستقیمی به میزان فضای اختصاص داده‌شده به شبکه دارد، هرچه فارمر دیرتر وارد فرایند فارمینگ شود، شانس کمتری برای فارم کوین‌های چیا پیدا خواهد کرد. برای اتمام سریع‌تر فرایند پلاتینگ، فارمرها از حافظه‌های پرسرعت SSD و NVMe به‌عنوان فضای ذخیره‌سازی موقت استفاده می‌کنند. اگرچه پس از اتمام فرایند پلاتینگ، می‌توان SSD یا NVMe را از سیستم جدا کرد و استخراج را روی هارددیسک معمولی ادامه داد اما این حافظه‌های پرسرعت دارای عمر محدود هستند. برای مثال دیده شده است که SSD یک ترابایت تنها چهل روز پس از فرایند پلاتینگ خراب شده است. همچنین گارانتی این حافظه‌های پرسرعت در صورت استفاده برای فارم چیا باطل می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید