چگونه انحراف معیار برای تعیین ریسک استفاده می شود؟

اندازه گیری ریسک یک مولفه بسیار مهم در بسیاری از بخشهای صنعت مالی است. در حالی که نقش آن در اقتصاد و حسابداری است ، تأثیراندازه گیری دقیق یا نادرست ریسک به وضوح در بخش سرمایه گذاری نشان داده شده است.

دانستن این احتمال که یک ارز ، اوراق بهادار – خواه در سهام ، گزینه ها یا صندوق های سرمایه گذاری سرمایه گذاری کنید – به روشی غیرمنتظره حرکت می کند ، می تواند تفاوت بین ترید مناسب و ورشکستگی باشد. معامله گران و تحلیل گران از تعدادی معیار برای ارزیابی نوسانات و خطر نسبی سرمایه گذاری های بالقوه استفاده می کنند ، اما متداول ترین معیار انحراف معیار است.

نکات کلیدی

• یکی از متداول ترین روش های تعیین ریسک سرمایه گذاری ، انحراف معیار است.
• انحراف استاندارد به تعیین نوسانات بازار یا گسترش قیمت دارایی از متوسط ​​قیمت آنها کمک می کند.
• وقتی قیمت ها به صورت شدید حرکت می کنند ، انحراف معیار بالا است ، به این معنی که یک سرمایه گذاری خطرناک خواهد بود.
• انحراف استاندارد پایین به معنای آرام بودن قیمت ها است ، بنابراین سرمایه گذاری ها با ریسک کمی همراه هستند.

انحراف معیار چیست؟

انحراف معیار یک مفهوم اساسی ریاضی است که نوسانات موجود در بازار را اندازه گیری می کند ، یا مقدار متوسطی که نقاط مختلف داده با میانگین متفاوت است. به زبان ساده ، انحراف استاندارد به تعیین گسترش قیمت دارایی از قیمت متوسط ​​آنها کمک می کند.

وقتی قیمت ها بالا یا پایین می شوند ، انحراف معیار بالا است ، به این معنی که نوسان زیادی وجود دارد. از طرف دیگر ، هنگامی که بین دامنههای تجاری اختلاف محدودی وجود دارد ، انحراف استاندارد کم است ، به این معنی که نوسان کم است.

در حالی که انحراف معیار اندازه گیری مهم ریسک سرمایه گذاری است ، اما تنها مورد نیست. اقدامات دیگری نیز وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند برای تعیین اینکه آیا دارایی برای آنها بیش از حد خطرناک است یا به اندازه کافی ریسک پذیر نیست ، استفاده کنند.

محاسبه انحراف معیار

انحراف استاندارد با کم کردن میانگین از هر مقدار و سپس با استفاده از مربع ، جمع و میانگین اختلافات برای تولید واریانس محاسبه میشود. در حالی که واریانس به خودی خود شاخص مفیدی برای دامنه و نوسان است ، اما مجذور تفاوت های فردی به این معنی است که دیگر در واحد اندازه گیری مجموعه داده اصلی گزارش نمی شوند.

برای قیمت دارایی ، داده های اصلی به دلار و واریانس به دلار مربع است که واحد سنجشی مفیدی نیست. انحراف استاندارد به سادگی ریشه مربع واریانس است که آن را به واحد اندازه گیری اصلی برگردانده و استفاده و تفسیر آن را بسیار ساده تر می کند.

ارتباط انحراف استاندارد با ریسک

در سرمایه گذاری ، انحراف معیار به عنوان شاخص نوسانات بازار و در نتیجه ریسک استفاده می شود. هرچه پرایس اکشن غیرقابل پیش بینی باشد و دامنه آن گسترده تر باشد ، ریسک بیشتر خواهد بود. به این دلیل که می توان فرض کرد – با اطمینان نسبی – که آنها رفتار مشابه خود را ادامه می دهند.

هنگام استفاده از انحراف استاندارد برای اندازه گیری ریسک در بازار ، فرض اصلی این است که اکثر فعالیت های قیمت از الگوی توزیع طبیعی پیروی می کنند. در یک توزیع عادی ، مقادیر فردی در یک انحراف معیار متوسط ​​، بالاتر یا پایین ، 68٪ از زمان قرار می گیرند. مقادیر در 95 درصد مواقع در دو انحراف استاندارد قرار دارند.

به عنوان مثال ، در دارایی با متوسط ​​قیمت 45 دلار و انحراف معیار 5 دلار ، می توان با اطمینان 95٪ اطمینان داشت كه قیمت بسته شدن بعدی بین 35 تا 55 دلار باقی مانده است.  با این حال ، 5٪ از اوقات قیمت به شدت سقوط می کند یا جهش می کند. دارایی با نوسانات بالا عموماً دارای انحراف معیار بالایی است ، در حالی که انحراف دارایی با تراشه های آبی پایدار معمولاً نسبتاً کم است.

بنابراین چه چیزی از این طریق می توان تعیین کرد؟ هرچه انحراف استاندارد کمتر باشد ، خطر سرمایه گذاری نسبت به دلار در برابر دلار کمتر خواهد بود. از طرف دیگر ، هرچه واریانس و انحراف استاندارد بیشتر باشد ، امنیت ناپایدارتر است. در حالی که سرمایه گذاران می توانند قیمت را در دو انحراف معیار متوسط ​​95٪ از زمان تصور کنند ، این باز هم می تواند محدوده بسیار زیادی باشد. مانند هر چیز دیگری ، هرچه تعداد نتایج احتمالی بیشتر باشد ، خطر انتخاب نتیجه اشتباه نیز بیشتر خواهد بود.