دلیل بسیاری از ضررهای ما در بازارهای مالی ؛ “فعلا بزارم باشه”
نخبگان گرامی سرمایه گذاری در بازار مالی ، ممکن است شما هم چه در نقش یک سرمایه گذار ، چه در نقش یک مدیر یا سرپرست یک خانواده با جمله “فعلا بذارم باشه” بسیار سروکار داشته باشید . در این مطلب قصد داریم تا در مورد یک اشتباه رفتاری که به جرأت میتوان گفت در رفتار بیشتر سرمایه گذاران وجود دارد اطلاعاتی را در اختیارتان بگذاریم . در اشتباه رفتاری “زیان گریزی” یا “Loss Aversion Bia” کشش افراد به اجتناب از زیان ، بیشتر از تمایل آنها به سوی کسب سود است . هنگامی که فرد دچار زیان گریزی میگردد از لحاظ روانی امکان وقوع زیان ، دو برابر بیشتر از امکان کسب سود در تصمیمگیریاش تاثیرگذار می باشد . این مسئله نشان میدهد که وقتی میزان سود و زیان با هم یکسان باشند افراد در آن دارایی سرمایه گذاری نمیکنند زیرا زیان برای آنها در مقایسه با سود ، بار روانی سنگینتری را دارد . ممکن است به نظر شما این موضوع ، ویژگی بدی نباشد و فکر کنید که نوعی فرار از ریسک محسوب می شود ؛ ولی در حقیقت ، همین ویژگی اخلاقی موجب کم شدن سود و بیشتر شدن ضررها می گردد . بنابراین با ما همراه باشید تا چگونگی این ماجرا را برایتان توضیح دهیم .
کشش افراد به اجتناب از زیان ، بیشتر از تمایل آنها به سوی کسب سود است . در حقیقت ، همین ویژگی اخلاقی موجب کم شدن سود و بیشتر شدن ضررها میگردد .
زیان گریزی ، یکی از دلایل ضررتان می باشد
جمله “فعلا بذار باشه!” در بین تعداد زیادی از سرمایه گذاران رواج دارد . این جمله یعنی این که یک فرد آنقدر صبر میکند و منتظر میماند تا اینکه یک سرمایه گذاری زیانده ، نتیجه معکوس دهد و سود بگیرد . چنین استراتژی میتواند خطرناک باشد . زیرا بهترین جواب در شرایط زیان ، فروش دارایی و سرمایه گذاری آن در فرصتهای دیگر می باشد .
وارن بافت و زیان گریزی
در مطالب بسیاری اکیدا توصیه شده که ابتدا در بازارهای مالی حفظ سرمایه نماییم . به طور مثال “وارن بافت” که از راه سرمایه گذاری در بازارهای مالی تبدیل به ثروتمندترین مرد دنیا شده است بیان می دارد : “قانون اول : هیچگاه پولتان را از دست ندهید . قانون دوم : هیچگاه قانون اول را فراموش نکنید .” ممکن است یکی از دلایلی که ما این قانون را نادیده می گیریم تبدیل شدن ناگهانی ما از فردی ریسک گریز به ریسک پذیر باشد .
شناسایی نقطه خطر !
نکته جالب آن است که بخواهیم زیان گریزی را به ریسک گریزی (Risk Aversion) ، ریسک پذیری یا ریسک طلبی (Risk lover) مرتبط کنیم ، به چه صورت ؟ به این شکل که اگر فردی سرمایه گذاری خود را رو به رشد و ترقی ببیند ریسک گریز میشود و با شتاب ، آن سرمایه گذاری را به فروش می رساند . زیرا میترسد که بازار معکوس جلو رود و سودهای او از بین برود . ولی هنگامی که سرمایه گذاریهای او در زیان باشند به فردی ریسک پذیر تبدیل میگردد و سرمایه گذاریهای زیانده خود را حفظ میکند . زیرا امید دارد که شرایط تغییر کند و سرمایه گذاریهای او از زیان خارج و تبدیل به سود شوند . دقت نمایید که موضوع ریسک گریز بودن افراد در شرایط سود با بحث “طمع” فرق دارد زیرا طمع ، هنگامی معنا دارد که سرمایه گذاری شخص رشدی را در پیش نداشته اما به امید رشد بیشتر ، دارایی خود را نمی فروشد . ولی ریسک گریز بودن در سود یعنی هنگامی که یک سرمایه گذاری به احتمال زیاد در ادامه ، رشد خواهد داشت ولی شخص اطمینانی به این رشد ندارد و میترسد که روند رشد به وضعیتی منفی تبدیل گردد .
راه چاره چیست؟
راه چاره این است که یک نخبه سرمایه گذاری در بازارهای مالی ، بایستی بتواند با استفاده از آموختههای خود در جایی مناسب از سهم زیانده خارج گردد و بدون اینکه درگیر این اشتباه رفتاری یا به قولی سوگیری رفتاری گردد . این کار با ابزاریهایی همچون تحلیل تکنیکال رخ می دهد . حد ضرر را برای خرید سهم به خاطر آورید ؛ بدانید حد ضرر را کجا بگذارید و بدون چون و چرا در همان حد ضرر از سهم خارج شوید تا اول بتوانید سرمایه خود را حفظ کنید و سپس بتوانید در زمان مناسب از بازار سود به دست آورید . دانشجویان دوره ی دوپینگ مالی ، شما به علم تحلیل تکنیکال و فاندامنتال تسلط دارید ، تنها کافی است همین نکات ساده را رعایت نمایید تا ببینید چقدر نسبت به افراد عادی در بازارهای مالی جلو هستید و سودهایی کسب می کنید که خیلیها در خواب هم نمیبینند .
بنابراین به خاطر داشته باشیم با داشتن حد ضرر و شجاعت در فروش در حد ضرر ، میتوان از اشتباه رفتاری تبدیل شدن از ریسک پذیر به ریسک گریز جلوگیری نمود و همین مسئله ، قسمت بزرگی از موفقیت شما در بازارهای مالی را تضمین میکند .
دیدگاهتان را بنویسید