آشنایی با مفهوم بازخرید و توکن سوزی
در نظر اول ممکن است عمل سوزاندن ،خطرناک و غیرمنطقی به نظر بیاید، اما در دنیای ارز دیجیتال، عمل توکن سوزی یکی از کارهای رایج است که در جهت افزایش قیمت ارز دیجیتال انجام می‌شود. بای‌بک (Buyback) – یا بازخرید – نیز یکی دیگر از این روش‌هاست. برای اینکه بیشتر با مفهوم بازخرید و توکن سوزی و نمونه‌های آن در دنیای ارز دیجیتال آشنا شوید، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
توکن سوزی چیست؟
فرایندی که در آن بخشی از ارز دیجیتال برای حذف از بلاکچین سوزانده می‌شود، به سوزاندن سکه یا توکن سوزی معروف است. «سوزاندن» توکن‌های اتریوم (ETH) پس از ارتقای هارد فورک لندن، به موضوع بحث در میان علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال تبدیل شد. اما، سوزاندن سکه ارز دیجیتال چیست یا خریدن و سوزاندن چیست؟
توکن ارز دیجیتال زمانی که به آدرس کیف پول غیرقابل استفاده‌ای ارسال می‌شود تا آن را از گردش خارج کند، سوزانده می‌شود. هیچ کس نمی تواند به آدرسی که به عنوان آدرس سوخته یا خورنده شناخته می‌شود دسترسی داشته باشد یا آن را خرج کند. هنگامی که یک توکن به یک آدرس سوخته منتقل می‌شود، برای همیشه از بین می‌رود. هر کسی که ارز دیجیتال داشته باشد، می‌تواند آن را بسوزاند، اما این چیزی نیست که بخواهید آن را انجام دهید، زیرا اساسا با این کار پول خود را دور می‌ریزید.
در اکثر مواقع، توسعه‌دهندگان ارز دیجیتال تصمیم می‌گیرند مقدار خاصی را بسوزانند. سوزاندن سکه‌ها عرضه را کاهش می‌دهد و توکن‌های ارز دیجیتال کمیاب‌تر می‌شود؛ بنابراین، آیا سوزاندن ارز دیجیتال ارزش آن ارز را افزایش می‌دهد؟ به دلیل کمبود، قیمت‌ها ممکن است افزایش یابد و در نتیجه برای سرمایه‌گذاران سود حاصل شود.
در مورد سکه سوزی باید به چند نکته توجه داشت. اولا، سوزاندن سکه تضمین نمی‌کند که ارزش ارز دیجیتال افزایش یابد. بسیاری از مردم بر این باورند که این کار سود کمی دارد یا هیچ سودی ندارد.
استفاده از سوزاندن سکه ارز دیجیتال برای فریب سرمایه‌گذاران امکان‌پذیر است. توسعه‌دهندگان می‌توانند ادعا کنند که هنگام ارسال توکنها به کیف پول خودشان، توکنها را می‌سوزانند. همچنین توسعه‌دهندگان از سوزاندن توکنها برای پنهان کردن نهنگ‌هایی که دارای مقادیر زیادی ارز دیجیتال هستند، استفاده می‌کنند.
بای بک در ارزهای دیجیتال به چه معناست؟
یکی دیگر از ابزارهای محبوب برای افزایش قیمت توکن، بای‌بک است که در آن یک شرکت دارایی‌های ارز دیجیتال خود را از بازار بازخرید می‌کند. با این کار عرضه در گردش آن را کاهش می‌دهد و ارزش کلی آن ارز دیجیتال را افزایش می‌دهد.
بازخرید سهام زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت صادرکنند سهم، سهام را به قیمت بازار خرید متقابل کرده و آنها را جذب می‌کند و تعداد کل سهام در بازار را کاهش می‌دهد. با بی‌ثباتی در پویایی قیمت و مبهم بودن انواع توکن‌های متعددی که در بازار در حال گردش هستند، کسب‌وکارهای مبتنی بر بلاکچین از دو تکنیک برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش قیمت استفاده کرده‌اند.
دو ابزار رایج، بای‌بک و سوزاندن توکن هستند. در حالی که هر دو رویکرد اساسا یک هدف را دنبال می‌کند، مکانیسم‌ها و اهداف نهایی آنها از نظر اثر قیمت‌گذاری متفاوت هستند.
اکوسیستم ارز دیجیتال معمولا با مفهوم تورم مرتبط است که به کاهش ارزش اشاره دارد. نوسانات قیمت در بازارهای دیجیتال معمولا از بازارهای سنتی، به ویژه در شرایط فعلی بیشتر است. سرمایه‌گذاران اعتماد کمتری به دارایی‌های دیجیتال دارند؛ زیرا دیفای و ارزهای دیجیتال هنوز کشف نشده‌اند.
در نتیجه، صادرکنندگان باید یک پیشنهاد ارزش شفاف، کاربردی، منطقی و سودآور ایجاد کنند که در سیستم به طور موثر کار کند تا سرمایه‌گذاران را جذب کرده و مزایای قابل اثبات را نشان دهد.
بنابراین، مفهوم بای‌بک در ارز دیجیتال به پروژه یا شرکتی اشاره دارد که از منابع نقدی خود برای بازخرید برخی از توکنها یا سهام خود از دارندگان به قیمت بازار استفاده می‌کند. طی فرآیند بای‌بک، دارایی‌های بازخرید‌شده به جای اینکه از بین بروند یا فورا دوباره به گردش درآیند، در کیف پول شرکت نگهداری می‌شوند.
برعکس، سوزاندن توکن زمانی اتفاق می‌افتد که یک پروژه برخی از توکن‌های خود را به طور دائم از گردش خارج می‌کند و آنها را به آدرس صفر می‌فرستد و در نتیجه وجود آنها را پاک می‌کند. برای تنظیم پویایی عرضه و تقاضا و تأثیر قیمت، توکنها یا از جامعه بازخرید می‌شوند یا به سادگی از استخرهای فعلی گرفته می‌شوند.
چگونگی آغازکوین سوزی
سوزاندن کوین مدت‌ها قبل از بیت‌کوین (BTC) شروع شد. این فرایند بسیار شبیه به بازخرید سهام است و احتمالا از آن هم الهام گرفته شده است.
در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، بسیاری از ارزهای دیجیتال، از جمله بایننس کوین (BNB)، بیت‌کوین کش (BCH) و استلار (XLM)، توکنها را برای کاهش عرضه و افزایش قیمت سوزاندند. این روند در مورد ارزهای دیجیتال در حال ظهوری که با منابع توکن فراوان شروع می‌شوند، معمول‌تر است.
یکی از دلایل اصلی محبوبیت سکه سوزی اخیر آن است که به ارزهای دیجیتال اجازه می‌دهد تا با قیمت‌های پایین شروع به کار کنند و سپس بعد از سرمایه‌گذاری ایمن به طور مصنوعی ارزش خود را افزایش دهند. یک ارز دیجیتال جدید به دلیل قیمت پایین ممکن است از ۱ تریلیون توکن برای کسری از سنت شروع شود و سرمایه‌گذاران را جذب کند. سپس سازندگان می‌توانند میلیاردها توکن را بسوزانند تا قیمت را در آینده افزایش دهند.
بای‌بک و سوزاندن بایننس با صرف ۲۰ درصد از درآمد خود به شکل فصلی برای سوزاندن و بازخرید توکن‌های BNB و کاهش عرضه آن، آغاز شد. در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، هفدهمین دور از سوزاندن بایننس کوین، ۱٬۳۳۵٬۸۸۸ توکن را از بازار حذف کرد. تفاوت بین بای‌بک سهام و ارز دیجیتال (مانند بای‌بک BNB) این است که بای‌بک ارز دیجیتال به طور خودکار تکمیل و تضمین می‌شود.
هنگام خرید سهام استاندارد، سرمایه‌گذاران گاهی اوقات نمی‌دانند که آیا شرکت سهام را بای‌بک می‌کند یا سود سهام را پرداخت می‌کند. از سوی دیگر، خرید متقابل با ارزهای دیجیتال از طریق قراردادهای هوشمند از پیش برنامه‌ریزی شده انجام می‌شود.
علاوه بر این، طرح سوزاندن شیبا اینو (SHIB) که قصد دارد درصد معینی از سود یا مقدار پولی معین را در کیف پول رسمی سوزاندن شیبا اینو بسوزاند، یکی از سوزاندن‌های آتی ارزهای دیجیتال است.
کارکرد بای بک و سوختن
ماینرها می توانند توکن‌های ارز مجازی را با استفاده از مکانیسم اجماع گواه اثبات سوزاندن (PoB) بسوزانند. گواه اثبات سوزاندن یکی از چندین سازوکار اجماعی است که شبکه‌های بلاکچین برای تایید اینکه همه گره‌های شرکت‌کننده در مورد وضعیت واقعی و قانونی شبکه بلاکچین توافق دارند، استفاده می‌کنند. مکانیزم اجماع مجموعه‌ای از پروتکل‌ها است که چندین اعتبارسنج برای توافق بر سر اعتبار یک تراکنش استفاده می‌کنند.
PoB مکانیزم گواه اثبات کاری است که انرژی هدر نمی‌دهد. در عوض، روی این ایده کار می‌کند که به ماینرها اجازه دهد تا توکن‌های ارز دیجیتال را بسوزانند. سپس حق نوشتن بلوک‌ها (ماین) به نسبت سکه‌های سوزانده شده اعطا می‌شود.
ماینرها کوین‌ها را به آدرس سوزاندن ارسال می‌کنند تا آنها را از بین ببرند. این روش از منابع کمی (به غیر از انرژی لازم برای استخراج سکه‌ها قبل از سوزاندن آنها) استفاده می‌کند و شبکه را فعال و انعطاف‌پذیر نگه می‌دارد.
بسته به اجرا، ممکن است ارز بومی یا ارز زنجیره جایگزینی مانند BTC را بسوزانید. در ازای آن، توکن رمز ارز بومی را دریافت خواهید کرد.
با این حال، PoB تعداد ماینرها را کاهش می‌دهد، همانطور که عرضه توکن را کاهش می‌دهد؛ زیرا منابع کمتر و رقابت کمتری وجود خواهد داشت. این کار به مشکل آشکار تمرکز منجر می‌شود، زیرا به استخراج‌کنندگان بزرگ، ظرفیت بیش از حد داده می‌شود و به آنها اجازه می‌دهد تا مقادیر زیادی توکن را به یکباره بسوزانند و به شدت بر قیمت و عرضه تاثیر بگذارند.
برای غلبه بر این مشکل، نرخ نابودی اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد که ظرفیت انفرادی استخراج‌کننده را برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها کاهش می‌دهد. PoB از این نظر مشابه PoS است؛ در هر دو روش، ماینرها برای آن که بتوانند شروع به استخراج نمایند، نیاز به قفل کردن دارایی‌های خود دارند. برخلاف PoB، سهام‌گذاران می‌توانند پس از خاتمه استخراج در PoS، کوین‌های خود را پس بگیرند.
در ارزهای دیجیتال، بازخرید به همین روش و با خرید توکنها از بازار و قرار دادن آنها در کیف پول توسعه‌دهندگان انجام می‌شود. در نتیجه، برخلاف سوزاندن کوین، که توکن‌های در حال گردش در بازار را برای همیشه از بین می‌برد، بای‌بک به‌طور دائم توکن‌های آنها را از بین نمی‌برد.
مزایا و معایب باز خرید ارز دیجیتال چیست؟
هدف بای‌بک و سوزاندن، افزایش ارزش توکن با کاهش عرضه آن و افزایش درآمد پروتکل است. بای‌بک عموما به این هدف دست می‌یابد، اگرچه سوزاندن اثرات مشخصی بر دارایی‌های ارزی و سرمایه‌ای دارد.
لزوم کاهش تعداد توکن‌های در گردش به دلیل اشتباهات در محاسبات اقتصادی، تمایل به افزایش مصنوعی قیمت توکنها، ترویج سفته‌بازی، ایجاد هیاهو به عنوان حرکتی برای دارندگان توکن یا صرفا سازماندهی مجدد تخصیص توکن، همگی دلایلی هستند که پروژه‌ها به بازخرید متوسل می‌شوند.
بای‌بک اغلب به دلایل داخلی و برای افزایش نقدینگی و کاهش نوسان قیمت انجام می‌شود. از آنجایی که قانون عرضه و تقاضا اصل کمیابی را خنثی می‌کند، تعداد اندک عرضه‌کنندگان معمولا منجر به تثبیت قیمت‌ها در بلندمدت می‌شود، اما وجود حجم زیادی از دارایی‌ها منجر به کاهش علاقه سرمایه‌گذاران می‌شود.
علاوه بر این، رشد بلندمدت از طریق بای‌بک تشویق می‌شود. سرمایه‌گذاران تشویق می‌شوند که توکن را نگه دارند که به حفظ ثبات قیمت دارایی کمک می‌کند. با این حال بازخرید خارج از بوته نقد نیست. معمولا اعلام چنین تصمیمی واکنش فوری جامعه کاربری را برمی‌انگیزد و کاربران منطق این تصمیم را نقد می‌کنند.
به عنوان مثال، ارزهای ضد تورمی مصرف را کاهش می‌دهند؛ بنابراین، کاهش تعداد توکنها به مرور زمان می‌تواند مانع از سرمایه‌گذاری شود. فرض کنید که سرعت سوزاندن از نرخ رشد بنیادی هم پیشی بگیرد. در این صورت، با تحکیم بیش از حد مالکیت به بهای نقدینگی و ارزش بلندمدت، خطر خالی کردن سیستم از سرمایه را به جان می‌خرید.
صرف نظر از انتقادات، دارندگان توکن یا بای‌بک را فرصتی برای فروش توکن‌های خود می‌دانند یا به امید افزایش قیمت، بیشتر خرید کرده و میزان سرمایه گذاری خود را افزایش می‌دهند.
دیدگاهتان را بنویسید