اتریوم چیست ؟
اتریوم (Ethereum) یکی از جدیدترین ارزهای دیجیتال و پلتفرمی متن باز بر بستر فناوری بلاک چین است که پتانسیل هایی مثل ایجاد قرارداد هوشمند را دارا می باشد . قبل از اینکه مفهوم اتریوم را درک کنیم بهتر است اول مفهوم اینترنت را متوجه شویم . امروزه اطلاعات شخصی ، رمزهای عبور و اطلاعات مالی ما اغلب در کامپیوتر های دیگر ذخیره می گردد ؛ در سرویس های ذخیرۀ ابری و سرورهایی که به شرکت هایی مانند آمازون ، فیس بوک یا گوگل تعلق دارند . حتی این مقاله هم بر روی سرور تحت کنترل شرکتی ذخیره می گردد که به جای پرداخت هزینه این داده ها را نگه می دارد و آنها را در زمان مورد نیاز فرا می خواند . این سیستم راحتی های زیادی دارد؛ به تی دلیل که این شرکت ها اقدام به استخدام تیم های متخصص جهت کمک به ذخیره و ایمن سازی داده ها می کنند و هزینه خدمات هاستینگ و نگهداری از داده ها را حذف می نمایند .
ولی با وجود این تسهیلات ، آسیب پذیری هایی هم موجود است . همانطور که می دانیم ، یک هکر یا یک دولت این توانایی را دارد با تحت تاثیر قرار دادن یک سرویس شخص ثالث ، ناخواسته و بدون اطلاع به اطلاعات شما دسترسی داشته باشد ؛ بدان معنا که آنها قادرند اطلاعات را بدزدند یا موجب لو رفتن یا تغییر اطلاعات مهم گردند .
Brian Behlendorf ، سازنده ی وب سرور آپاچی ، بر این باور است این طراحی متمرکز “گناه اساسی” اینترنت است . عده ای از افراد مانند بهلندورف اعتقاد دارد اینترنت همواره به معنای عدم تمرکز می باشد و جنبش های تازه با بهره گیری از ابزارهای تازه نظیر تکنولوژی بلاک چین به منظور کمک کردن به رسیدن به این هدف به وجود آمده اند .
تاریخچه پیدایش اتریوم (Ethereum)
اول ایده Ethereum در یک مقاله سفید از جانب ویتالیک بوترین ، برنامه نویس و یکی از نویسندگان مجله Bitcoin ، در آخرای سال 2013 با هدف به وجود آوردن برنامه های غیرمتمرکز انتشار یافت . بر اساس استدلال بوترین ، بیت کوین احتیاج به یک زبان برنامه نویسی برای توسعه برنامه ها دارد . زمانی که او موفق نشد دیگران را متقاعد نماید ، پیشنهاد توسعه یک پلتفرم تازه با یک زبان برنامه نویسی عمومی تر را عرضه کرد .
در هنگام اعلام عمومی در ژانویه سال 2014 ، تیم اصلی Ethereum حاوی ویتالیک بوترین ، میشی آلسیس ، آنتونی دی اوریوو و چارلز هاکزینسون بود . توسعه نرم افزاری پروژه Ethereum در ابتدای سال 2014 از راه یک شرکت سوئیسی به اسم Ethereum Switzerland GmbH انجام شد . بعد از آن ، یک بنیاد غیرانتفاعی سوئیسی به اسم “Stiftung Ethereum” نیز در کنار آن به وجود آید .
گردآوری آوری سرمایه اولیه این پروژه طی ماه های ژوئیه تا آگوست 2014 محقق گردید و شرکت کنندگان در این برنامه توکن های ETH را با یک ارز دیجیتال دیگر یعنی بیت کوین خریدند . در حالی که به دلیل نوآوری های فنی Ethereum تمجیدات اولیه زیادی در رابطه با آن وجود داشت ، اما از اول همیشه سوالاتی در ارتباط با امنیت و مقیاس پذیری این ارز دیجیتال عنوان شده بود .
اتریوم (Ethereum) و ایده کامپیوتر جهانی
اتریوم قصد دارد یک کامپیوتر جهانی باشد که تقریبا غیرمتمرکز می زاشد و عده ای بر این باورند هدف آن ، به وجود آوردن رابطه دموکراتیک میان سرور و کلاینت می باشد . با استفاده از اتریوم ، سرورها و ابرها با هزاران گره (Nodes) که از جانب داوطلبان از سراسر دنیا اجرا می شوند (به این ترتیب یک کامپیوتر جهانی) ، جایگزین می گردند . چشم انداز Ethereum این است که این توانایی را برای کاربران در سراسر دنیا ایجاد کند و به آنها امکان رقابت برای عرضه خدمات بر روی بستر این زیرساخت را بدهد .
در واقع بیت کوین با هدف ایجاد یک سیستم پرداخت جهانی ، همتا به همتا (Peer-to-Peer) و غیرمتمرکز ایجاد شده است . در حالی که بلاک چین بیت کوین برای پیگیری مالکیت پول دیجیتالی BTC مورد استفاده قرار می گیرد ، بلاک چین اتریوم برای اجرای کد های برنامه نویسی برنامه های غیرمتمرکز (dApps) طراحی گردیده است .
خصوصیات شبکه اتریوم (Ethereum)
ماشین مجازی اتریوم (EVM)
Ethereum Virtual Machine یا ماشین مجازی اتریوم یک محیط زمانبندی برای اجرای قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم می باشد که اسکریپت ها را با بهره گیری از شبکهٔ بینالمللی گره های عمومی اجرا مینماید . ماشین متن مجازی یک نرم افزار کاملا تورینگ است که به طور کامل از شبکه ، فایلها یا سایر فرآیند های سیستم میزبان مجزا است . هر گره (Node) اتریوم در شبکه یک پیاده سازی EVM را اجرا می نماید و دستورات مشابه را اجرا می کند . ماشین مجازی اتریوم در C++ ، Go ، Haskell ، جاوا ، جاوا اسکریپت ، پایتون ، روبی ، روستا و WebAssembly (هم اکنون در حال توسعه) اجرا گردیده است .
قرارداد هوشمند (Smart Contract)
قرارداد هوشمند یک پروتکل برای تنظیم قراردادهامی باشد که توسط ابزار دیجیتالی کنترل می شود و قادر است معامله مستقیم میان عوامل غیر قابل اطمینان را به انجام برساند . در Ethereum ، قراردادهای هوشمند به عنوان اسکریپت های مستقل و یا برنامه های غیر متمرکز گوناگونی که در بلاک چین Ethereum برای اجرای بعدی به وسیله ی EVM ذخیره می گردند ، به حساب می آیند .
قراردادهای هوشمند مزایای بسیاری دارند که احتمالا موجب گردیده است تا شرکت هایی نظیر مایکروسافت ، اینتل و سیسکو به شرکت Enterprise Ethereum Alliance برای پشتیبانی از این فناوری تازه بپیوندند . می خواهیم چند مزیت این قراردادها را توضیح دهیم :
استقلال در عملکرد : احتیاجی نیست که به شخص ثالث متکی باشید تا این توافق مورد تایید واقع شود . این موضوع موجب کم شدن خطر دستیابی شخص ثالث به قرارداد می شود ، به این دلیل که اجرای آن فقط توسط شبکه مدیریت می گردد .
پشتیبان گیری : بلاک چین ضمانت می کند که سند قرارداد در چندین مکان گوناگون کپی شده است ، بنابراین خطر از دست دادن آن وجود ندارد .
سرعت : قراردادهای هوشمند از کد نرم افزاری برای انجام وظایف اتوماتیک خود استفاده می کنند که کارآیی را تقویت کنند و به شرکت ها کمک می کند تا قراردادها را سریع تر اجرا کنند .
دقت : ثبت قراردادهای هوشمند با سرعت بیشتر و ایمن تر از قراردادهای سنتی می باشد و احتمال آن کمتر است که شامل خطاهای فنی باشند .
استخراج اتریوم (Ethereum Mining)
استخراج کنندهها (ماینرها) از قدرت رایانهها بهره می گیرند تا معماهای رمزنگاری شده را برای برنده شدن اتریوم حل کنند . آنها احتیاج به حل مسائل کامپیوتری بسیاری هستند تا بتوانند مقداری از دارایی های دیجیتال را به دست آورند . افزایش تراکنش ها رابطه مستقیم با افزایش سختی (Difficulty) شبکه دارد . استخراج اتریوم به وسیله ی سخت افزار کارت گرافیک صورت می گیرد . دو نوع سخت افزار برای استخراج وجود دارد : سی پی یو (CPU) و جی پی یو (GPU) ؛ که GPU دارای قدرت هش بالاتری است و میتواند پاسخ معماها را خیلی زودتر حدس بزند . هم اکنون GPU تنها انتخاب برای استخراج اتریوم است .
امنیت اتریوم (Ethereum)
مراحل گوناگونی برای گسترش پروژه Ethereum در نظر گرفته شده است . هم اکنون پروژه Ethereum در فاز سوم که “Metropolis” نامیده می شود ، واقع شده است . چهار مرحله برنامه ریزی شده برای رشد شبکه Ethereum به ترتیب عبارتند از : Frontier ، Homestead ، Metropolis و Serenity . با این حال اتریوم هنوز یک تکنولوژی تجربی است و احتیاج به اصلاحات بیشتر توسط توسعه دهندگان دارد .
چگونگی ذخیره ی اتریوم ها
برای ذخیره اتریوم نیازمند کیف پول یا Wallet هستید . شما می توانید این کیف پول را روی رایانه یا تلفن همراه خود داشته باشید . هر کیف پول اتریوم حاوی یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی می باشد .
کلید عمومی همانند شماره حساب شما می باشد و می توانید به عنوان مثال برای دریافت اتریوم آن را در اختیار افراد دیگر بگذارید . کلید خصوصی (Private Key) به معنای تمام کیف پول شما است و هرگز نباید آن را در اختیار کسی بگذارید . با کمک کلید خصوصی کیف پول می توانید دارایی های دیجیتال را به آسانی به سایر کیف پول ها انتقال دهید . کیف پولهای گوناگونی برای ذخیره کردن اتریوم موجود است که عبارتند از :
کیف پول تحت وب : کیف پول CoinPayments و Myetherwallet
کیف پول موبایل : کیف پول Jaxx و Coinbase ویژه یسیستم عاملهای اندروید / iOS و کیف پول Ethereum Wallet ویژه ی سیستم عامل iOS
کیف پول سخت افزاری : لجر نانو اس (Ledger Nano S) و TREZOR
روش های کسب اتریوم
- دریافت اتریوم از افراد به عنوان دستمزد انجام کار
- خرید و فروش اتریوم از صرافی های معتبر آنلاین
- مبادله اتریوم با سایر ارزهای دیجیتال (مشابه استفاده از صرافی)
- استخراج اتریوم
دیدگاهتان را بنویسید