بازده تعدیل شده ریسک چیست؟

بازده تعدیل شده توسط ریسک ، محاسبه سود یا سود بالقوه حاصل از سرمایه گذاری است که درجه ریسکی را که باید برای دستیابی به آن پذیرفته شود ، در نظر می گیرد. ریسک در مقایسه با یک سرمایه گذاری تقریباً بدون ریسک – معمولاً خزانه داری ایالات متحده – اندازه گیری میشود.

بسته به روش استفاده شده ، محاسبه ریسک به صورت یک عدد یا یک رتبه بندی بیان می شود. بازده های تعدیل شده توسط ریسک برای سهام منفرد ، صندوق های سرمایه گذاری و کل اوراق بهادار اعمال می شود.

نکات کلیدی

• بازده تعدیل شده توسط ریسک پس از در نظر گرفتن درجه ریسکی که برای دستیابی به آن اتخاذ شده است ، بازده سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند.
• روشهای مختلفی برای عملکرد تنظیم کننده ریسک وجود دارد ، مانند نسبت شارپ و نسبت Treynor ، که هر یک نتیجه کمی متفاوت دارند.
• در هر صورت ، هدف از بازده تعدیل شده توسط ریسک این است که به سرمایه گذاران کمک کند تا تشخیص دهند که آیا ریسک پذیرفته شده ارزش پاداش مورد انتظار را دارد یا خیر.

درک بازده تعدیل شده توسط ریسک

بازده تعدیل شده توسط ریسک ، سودی را که سرمایه گذاری شما نسبت به میزان ریسکی که سرمایه گذاری در یک بازه زمانی معین نشان داده است ، کسب کرده است. اگر دو یا چند سرمایه گذاری در یک بازه زمانی مشخص بازده یکسانی داشته باشند ، سرمایه ای که کمترین ریسک را داشته باشد بازده بهتر تنظیم شده ریسک خواهد داشت.

برخی از معیارهای متداول ریسک در سرمایه گذاری شامل آلفا ، بتا ، مربع R ، انحراف معیار و نسبت شارپ است.  هنگام مقایسه دو یا چند سرمایه گذاری بالقوه ، یک سرمایه گذار باید اندازه گیری ریسک یکسانی را برای هر سرمایه گذاری مورد بررسی اعمال کند تا چشم انداز عملکردی نسبی بدست آورد.

نمونه هایی از روش های بازگشت–تعدیل شده با ریسک

نسبت شارپ

نسبت شارپ سود یک سرمایه گذاری را که بیش از نرخ بدون ریسک است ، در واحد انحراف معیار اندازه گیری می کند.  با گرفتن بازده سرمایهگذاری ، کم کردن نرخ بدون ریسک و تقسیم این نتیجه بر انحراف معیار سرمایه گذاری ، محاسبه می شود.

سایر موارد برابر ، نسبت شارپ بالاتر بهتر است. انحراف معیار نوسانات بازده سرمایه گذاری نسبت به بازده متوسط ​​آن را نشان می دهد ،انحراف معیار استاندارد بیشتر بازده وسیع تر را نشان می دهد و انحراف معیار باریک تر حاکی از بازده متمرکزتر است. نرخ بدون ریسک مورد استفاده ، بازدهی در یک سرمایه گذاری بدون ریسک ، مانند اوراق قرضه خزانه داری (T-bond) ، برای دوره زمانی مربوطه است.

به عنوان مثال ، بگویید صندوق سرمایه گذاری A 12٪ در طول سال گذشته بازده داشته و 10٪ انحراف معیار داشته است ، صندوق سرمایهگذاری سرمایه B 10٪ بازده داشته و انحراف معیار 7٪ داشته و نرخ بدون ریسک در طول دوره 3  ٪  نسبت شارپ به صورت زیر محاسبه میشود:

صندوق سرمایه گذاری A: (12٪ – 3٪) / 10٪ = 0.9

صندوق سرمایه گذاری مشترک B: (10٪ – 3٪) / 7٪ = 1

حتی اگر صندوق سرمایه گذاری مشترک A بازدهی بالاتری داشته باشد ، صندوق سرمایه گذاری سرمایه B بازده تعدیل شده بالاتری دارد ، به این معنی که این واحد در کل ریسک بیشتر از صندوق سرمایه گذاری A است.

نسبت Treynor

نسبت Treynor به همان نسبت Sharpe محاسبه می شود ، اما از بتا سرمایه گذاری در مخرج استفاده می کند.  همانطور که در مورد Sharpe وجود دارد ، نسبت Treynor بالاتر بهتر است.

با استفاده از مثال صندوق قبلی و با فرض اینکه بتا 0.75 هر یک از صندوق ها ، محاسبات به شرح زیر است:

صندوق سرمایه گذاری A: (12٪ – 3٪) / 0.75 = 0.12

صندوق سرمایه گذاری B: (10٪ – 3٪) / 0.75 = 0.09

در اینجا ، صندوق سرمایه گذاری A دارای نسبت Treynor بالاتری است ، به این معنی که صندوق در هر واحد ریسک سیستماتیک بازده بیشتری نسبت به صندوق B دارد.

ملاحظات ویژه

اجتناب از خطر همیشه چیز خوبی در سرمایه گذاری نیست ، بنابراین مراقب واکنش بیش از حد نسبت به این اعداد باشید ، به خصوص اگر جدول زمانی اندازه گیری شده کوتاه باشد.  در بازارهای قوی ، یک صندوق سرمایه گذاری مشترک با ریسک کمتری نسبت به معیار خود میتواند عملکرد واقعی را که سرمایه گذار می خواهد ببیند ، محدود کند.

صندوقی که ریسک بیشتری نسبت به معیار خود دارد ممکن است بازدهی بهتری داشته باشد. در حقیقت ، بارها نشان داده شده است که صندوق های سرمایه گذاری با ریسک بالاتر ممکن است در دوره های ناپایدار زیان بیشتری داشته باشند ، اما همچنین ممکن است از معیارهای آنها در دوره های کامل بازار بهتر عمل کنند.